ksiądz po kolędzie i wielki problem

Cześć wszystkim, mój problem jest tak głupi, że aż niewiarygodny, ale nie mam kompletnie z kim się tym podzielić i poszukać wsparcia. Wczoraj był u nas ksiądz po kolędzie. Ja nie chodzę do kościoła,ale moi rodzice chodzą,więc został on przyjęty. Pojawiłam się w pokoju, powiedziałam "dzień dobry".... i okazało się to być strzałem w stopę. Rodzice się na mnie STRASZNIE obrazili i wściekli i nie odzywają się do mnie od wczoraj od 13. Nie wspomnę o tym, że jestem akurat paskudnie przeziębiona i jak spędzam ciężkie chwile nad toaletą, wymiotując, to w ogóle nikt mnie nie zapyta,czy czegoś potrzebuję. Naprawdę, czuję się jakbym popełniła jakąś okropną zbrodnię, a ja po prostu powiedziałam do ksiedza "dzien dobry" zamiast "szczęść Boże". TO TAKIE CHRZEŚCIJAŃSKIE Z ICH STRONY.

Twoi rodzice muszą być bardzo przewrażliwieni. powiedz im głośno, że zachowują się jak dzieci i czy im nie żal córki z powodu jakiegoś księdza, tym bardziej jak jesteś chora. Współczuję, działaj! To co napisałem chyba nie będzie obraźliwe ani agresywne.

Rzecz w tym, że oni NIE DADZĄ sobie przetłumaczyć, że oni coś zrobili źle. Niemożliwe, żeby przyjęli coś takiego do wiadomości. Ciekawe, czy temu księdzu by się przyznali, że nie odzywają się do własnego dziecka za takie NIC. To strasznie przykre, naprawdę.

Taki sobie student masz rację. A co do Twoich rodziców to chyba straszne dewoty, no sory, nie żebym kogoś obrażała ale tak to wygląda, bez przesady o takie nic robić problemy, współczuję...

Ich zachowanie mnie zszokowało, bo oni na codzień nie przejawiają takich chorych i fanatycznych zachowań, to był pojedynczy i przykry incydent, ale po prostu NIE ROZUMIEM, co tu było warte totalnego zepsucia atmosfery w domu.... Napisalam o tym dlatego, żeby się upewnić, że to nie ja przesadziłam,tylko oni.

podbijam

Nie znam twoich rodziców, ale jak już im przejdzie, to staraj się ich odwodzić od kościoła bo ich bardzo pochłonął, aż do przesady. Ja sam nie chodzę do kościoła, lecz nie mam nic do praktykujących. Jednak znam sytuacje gdy matka obraziła się na córkę, bo nie poszła do spowiedzi przed pogrzebem itp. Stąd wynika ten wielki problem, są zbyt przywiązani do kościoła i za mało obiektywni tym samym. Powinnaś zaradzić i zacząć z nim grzecznie o tym rozmawiać i zaanalizować sytuację. Z twojej wypowiedzi wnioskuję, że to jest właśnie geneza wielkiego problemu. Sam ostatnio przez głupotę pokłóciłem się ze starym kolegą. To jest właśnie najgorsze. Nie mogłaś przewidzieć takiej bulwersacji. Podkreślam, że jestem wierzący i nie mam zamiaru odwodzić założycielki tematu od wiary katolickiej.

Też nie wiem, jak się wita popa, imama czy innych przywódców sekt religijnych. Skoro nie chodzisz do kościoła, nie musisz wiedzieć jak się wita księdza. Dzień dobry było jak najbardziej na miejscu.

Taki sobie student, dziękuję za wypowiedź. Po prostu będę miała jeszcze nadzieję, że może przejrzą na oczy. oni,oni: oczywiście, że znam formułę "szczęść Boże", ale uważam, że zwykłe dzień dobry jest neutralną formą grzecznościową i nie powinno nieść za sobą takich przykrych konsekwencji.

oni,oni: oczywiście, że znam formułę "szczęść Boże", ale uważam, że zwykłe dzień dobry jest neutralną formą grzecznościową i nie powinno nieść za sobą takich przykrych konsekwencji. I to jest twoje zdrowe podejście, prawdiłowe. Też mam problemy z rodzicami o rzeczy absolutnie dla mnie niezrozumiałe. Na szczęście studiuję na wyjeździe i spotykam się z tym wyłącznie okolicznościowo.

u mnie było to samo- matka wpuszczała, przychodził dziad z gówniarzami ministrantami ciekawie rozglądającymi się po pokoju i była głupia gadka- tzn wypytywanie- a ja nie widze cię w kościele- więc spytałam, czy ksiądz jest tam po to by prowadzić mze czy za babami się ogląda z ambony.. hehe. Teraz nie wpuszczam od kilku lat- mój dom nie dla nich. Przyjdzie taki w brudnych buciorach, weźmie kase za nic i jeszcze sto pytań do..Przeciez to obcy człowiek. Z pewnością macie gorzej jak mieszkacie w mąłej parafii, w małych społecznościach. Współczucia.

no ja właśnie kompletnie nie rozumiem tych "odwiedzin", może kiedyś była to jakaś forma kontaktu z księdzem,ale to było w czasach totalnej ciemnoty, a teraz to jest po prostu chodzenie i zbieranie pieniędzy za nic, "bo im isę należy", tak jakby nie dostawali datków co niedzielę i ogromnych nieopodatkowanych sum od państwa... nie,to nie jest żaden problem, problem to to, że powiedziałam DZIEŃ DOBRY.

powiedz, że go raz spotkałaś i się tak przywitaliście.

możesz dodać, że "po cywilu" był, wódkę kupował:)

ach.. jaka znów wódkę, Martela, koniak, za 700 zł. Oni to bardzo lubią.

hehe ^^ pomysły bardzo fajne, ale moi rodzice to ciężki przypadek, jak sobie coś ubzdurają,to nie ma sily,zeby im to wybic z głowy. BTW, wlasnie poszli do kosciola się poczciwie modlić, żeby nie było. Co za hipokryzja...

że w końcu nie miał kto Cię nauczyć jak się mówi do księdza to skąd miałaś wiedzieć.

powiedz, ze idziesz się z tego wyspowiadać i wyjdź na spacer.

O, tak. Dobry pomysł, Udaj pokorną lub przeproś itd.

masz rodziców toksycznych ,poczytaj o takich toksycznych relacjach maja ,one wpływ na pózniejsze relacje twoje i twoich partnerów ,kiedys wspomnisz moje słowa

To chyba jedyne rozwiązanie... Po latach im pokażesz- tak jak ja pokazałam! I na nic się nie zdało wypędzanie dzieci do kościoła, wożenie na msze itp. Dla mnie msze sa głupie- kazania sa dla debili. Do kościołów wchodzę ze względów estetycznych.