niedawno wyemigrowałam do Norwegii

i czuję się tu taka samotna. Życie mnie zmusiło do emigracji. Ale powiem wam, że tęsknota daje się mocno we znaki. Jeśli ktoś nie musi niech nie wyjeżdża, bo to naprawdę daje w kość a dopiero za granicą docenia się tą "cholerną" Polskę.

zarobisz co nieco i wrócisz :-P

A ja Ci sie,udalo wyemigrować. jechala sama czy z kims z jakiejs firmy opisz cos wiecej

Nie przesadzaj może jest to spowodowane iż brak Ci właściwego towarzystwa. Nie masz z kim porozmawiać lub nawet gdzie wyjść. Norwegia jest naprawdę bardzo fajnym krajem a ludzie mieszkający tutaj bardzo przyjaźni. Trzymam za Ciebie kciuki.

Nie dziwie ci sie, nie ma praktycznie szans, aby emigrant z Polski, szczegolnie taki wykonujacy fizyczna prace nawiazal blizsza znajomosc z Norwegami.

dlazcego niema sznas? ja pracowalam z a granica fizycznie i poznalam ludzi z stamtad..kwestia tylko ze trzeb a wychodzic do ludzi a nie tylko fabryka i dom.

Jestem osobą wykształconą, niedługo idę na kurs języka norweskiego, więc znalezienie pracy będzie tylko kwestią czasu. Faktycznie na razie nie mam towarzystwa, pewnie to mnie też męczy, tym bardziej, że jestem dość otwartą osobą, lubiącą ludzi. Spotkałam kilku fajnych Norwegów, z racji tego nawet, że mała do szkoły poszła. Ja niedługo może zacznę na swoje hobby chodzić. Ale kurczę, nie wiedziałam, że można tak tęsknić za Polską. Jak jest człowiek u siebie to narzeka na to, na tamto, zamiast wykorzystać wszystko co nasz kraj daje (chociażby w miarę dobre wykształcenie, bo Norwedzy nie są tak wykształceni, ale lepiej ang znają i kraj ich bardziej docenia), a później jak się jest na emigracji to dopiero widać, że u nas też nie jest tak najgorzej, chociaż wiem, że mogło by być lepiej, dlatego też ludzie często wyjeżdżają. Na razie wiem, że rok muszę być tu. Dam z siebie tu trochę a później zobaczę czy dam radę być dłużej na obczyźnie. A czy ktoś z Was też jest poza Polską i jak dajecie sobie radę?

Studiuję w Danii gdzie na uniwersytecie Polacy traktowani są jak najgorsza hołota. Nie liczy się jakim człowiekiem jesteś.

nie sądziłam, że jest tam taki brak szacunku dla naszych

A dlaczego sie dziwisz?? ze nie maja szacunku dla naszych!! Polacy bardzo dlugo pracowali i pracuja nadal na " taki " a nie inny wizerunek....niestety!! Tez miszkam za granica..juz bardzo dlugo....bardzo tesknie za Polska! ale wiem ,ze nie mam tam zadnych szans!! Chyba ze powiekszyc grono bezdomnych!!

ja mieszkanie w Polsce mam, pracę też miałam ciekawą, rozwojową. nie narzekałam, ale los mi figla spłatał, tzn. moja córcia zachorowała i musiałam z pracy zrezygnować. jedna pensja już nie zapewniała nam takiego poziomu jak dwie i postanowiliśmy wyemigrować, bo tu za jedna pensję dość dobrze się żyje. mieliśmy duże plecy jeśli chodzi o wyjazd, ale i tak bym chciała być w Polsce. niestety nie zawsze się ma co się chce. może kiedyś

ja mieszkanie w Polsce mam, pracę też miałam ciekawą, rozwojową. nie narzekałam, ale los mi figla spłatał, tzn. moja córcia zachorowała i musiałam z pracy zrezygnować. jedna pensja już nie zapewniała nam takiego poziomu jak dwie i postanowiliśmy wyemigrować, bo tu za jedna pensję dość dobrze się żyje. mieliśmy duże plecy jeśli chodzi o wyjazd, ale i tak bym chciała być w Polsce. niestety nie zawsze się ma co się chce. może kiedyś

ja mieszkanie w Polsce mam, pracę też miałam ciekawą, rozwojową. nie narzekałam, ale los mi figla spłatał, tzn. moja córcia zachorowała i musiałam z pracy zrezygnować. jedna pensja już nie zapewniała nam takiego poziomu jak dwie i postanowiliśmy wyemigrować, bo tu za jedna pensję dość dobrze się żyje. mieliśmy duże plecy jeśli chodzi o wyjazd, ale i tak bym chciała być w Polsce. niestety nie zawsze się ma co się chce. może kiedyś