Wewnętrzna złość na faceta pochodząca z nikąd

Dziewczyny, Po raz kolejny, mam takie poczucie dziwne i sądzę, że to może być jakieś moje spaczenie. Nagle kiedy sobie o czymś pomyślę, co bym chciała zrobić i dochodzę do wniosku, że sama nie jestem tego w stanie zrobić i że mój facet mógłby mi pomóc, coś zaplanować zorganizować czy uczynić czy wykonać sam z siebie to mnie ogarnia niepojęta złość na niego, że on tego nie potrafi. Zaraz potem przepełnia mnie czara złości i goryczy i zaczynam wyszukiwać same negatywne rzeczy w nim i zastanawiać się jaki to on jest zły i że może nie dobrze, że z nim jestem skoro się nie spełniam w tym czy w tym. A co się z początku wydawało i zapowiadało na dobre. Co mi jest? Myślę, że to jakieś emocjonalne nieporozumienie we mnie, albo coś ala sprzeczność... Nie umiem sobie z tym poradzić. Ale myślę, że kobiety po ślubie odczuwają coś podobnego, ja jeszcze nie jestem... Help.

faceci okreslaja to w ten sposob - jestes je­bnieta

no to masz spory problem ze sobą... kazdy czegos nie potrafi - mozecie albo isc razem i uczyc sie wzajemnie wyrownujac swoje braki ( bo na pewno są takie rzeczy które ty potrafisz 100 razy lepiej od niego) albo ty go bedziesz obwiniać a on nie będzie wiedział o co w tej bajce do cholery chodzi

Ale to nie chodzi o obwinianie..... I to nawet nie jest także mi to coś konkretnie przeszkadza.... TO jest tylko taka wewnętrzna złość. Np. on nie umie planować wycieczek i sam mnie rzadko gdzieś zabiera, a jak już wogóle musi zapłącić to katastrofa. I ja sobie np w tje chwili myśle, ale bym sobie na narty gdzieś pojechała... i od razy przychodzi mi na myśl on... że z nim.. ale onnnn nie będzie potrafił tego zorganizować arghh.hh.h.... i mnei bierze ta wewnętrzna złość. I to tylko jest takie chwilowe, bo w sumie po jakims czasie wcale może nie muszę tego robić, no taki tam przykład. I nie widze tego jako coś złego w nim, ale w tym momencie złość mnie ogarnia przoegromna... jak to pokonać ? Albo sobie pomóć ?Mam ochote rozchlastać wszystko do okola w tym momencie.

no i już mi przeszło po części.... JAKIE TO DZIWNE I niezdrowe...

rzucisz. wiem, bo miałam tak samo

eee raczej daj sobie spokoj z nim autorko, bo twoja zlosc i frustracja bedzie narastac. i zakonczy sie jeszcze gorzej.

I ja sobie np w tje chwili myśle, ale bym sobie na narty gdzieś pojechała... i od razy przychodzi mi na myśl on... że z nim.. ale onnnn nie będzie potrafił tego zorganizować arghh.hh.h.... i mnei bierze ta wewnętrzna złość. Hm... mój ex rzucił mnie bo jego matka robiła lepszy rosół jestes na dobrej drodze do osiegnięcia tego szczytu zaangazowania :D

logistyczne trudności wyprawy na narty też mnie przerażają :P

maalinka nie wierz w takie rzeczy po prostu musiłą coś wymyśleć i wymyślił coś głupiego :)

Moze właśnie chodzi o to , żeby takie rzeczy w sobie zabijać i jednak starać się wytrwać.... bo nei zawsze przecież jest różowo.... moze to jest klucz do sukcesu... Tylko jak tą złość zabijać.

dzisiaj mnie znowu to ogarnia z rana.... skąd to się bierze ? Wydaje mi się, że pojawia się to w sytuacji, kiedy inny facet oferuje mi coś lepszego, czego mój mi np nigdy nie zaproponował. Ja oszaleje...

To sobie sama zorganizuj.

badalas hormony tarczycy?

No i znowu się muszę, złościć. Ja chyba już mam tak w naturze, albo tak musi już być.... że płeć przeciwna po prostu wywołuje nam zgrzyty. Chciałam wam przedstawić ostatnią sytuację w skrócie. Jestem mi bardziej smutno tym razem niż jestem zła. Dostałam różne zaproszenia a propo odwiedzenia znajomego - faceta, kolegi, u którego kiedyś już byłam i mnie przyjął łądnie. I narzucił mi się taki gigantyczny kontrast między zwykłym znajomym a moim facetem. Znajomy stwierdził, że mogę przyjechać i on zapłaci za mnie i mnei ugości a co najważniejsze jak się pytałam na jak długo to on stwierdził, że na jak długo chce. Stwierdziłam, ze zaproponuje to samo mojemu facetowi jeśli chodzi o wizytę u niego (która i tak gdzieś w planach tam miałą być) Nie mówiłam jescze, żę przyjadę, ale że znalazłam tanią komunikację i że może jeśli coś tam nie wypadnie innego to mogłabym przybyć. Czas wizyty mu podalam ze znalazlam tania komunikacje tydzień czasu, a konkretnie piątek - sb niedziela- cały tydzien - następny weekend i w pn bym pojechała, z okazji, że on pracuje to chciałam 2 weekendy. Nie wspomnę już że jest to droga podróż no ale nie zaoferował mi zapłaty no ale nic. Kiedy mu to powiedziałam to stwierdził, że za długooo, bo właścicelka mieszkania u ktorej wynajmuje pokój będzie narzekała. No kurwa, jak to będzie narzekałą, to moja wina że wynajął taki pokój gdzie nie ma warunków ? I tak mi się smutno zrobiło, bo w porównaniu zwykłęgo znajomego do mojego faceta, któy mnie rzekomo kocha to wypada on mizernie... Zaczęłismy się o to kłócić i tak mnie zdenerwował bo zauważyłam, że za każdym razem kiedy coś proponuję to on jest na początku na nie, a potem jak sę już pokłócimy to on się zgadza jednak jakoś z kosmicznych powodów odmienia mu się. I za każdym razem tak jest. Na to tez się w sumie zgodził ale mnie zasmucił tak, że naet nie chce mi się tak jechać Zaczęliśmy rozmawiac o tym , że on inicjatywy ni epodejmuje, że ciągle tak samo reaguje i że mnie odpycha w ten sposób i że to ni ejest miłe. Wyłowiłam w rozmowie kilka jego zdań i po raz enty zastanwiam się czy nie są alarmem. Zapytałam się go więc czemu się tak zachowuje i tak: - pieniądze nie będą niedługo problemem jak zacznie zarabiać - jeśli miałby swoją chatę to stwierdził, że nie miałby nic przeciwko mnie przybywającej (na razie mówi) - potem stweirdził, że no to chyba nie wie jak mnei dobrze traktować (ale ja go uczę, mówię mu czesto to i tamto) - potem zaczelimy się kłocic o role facet ai kobiety w zwiazku i on stwierdził , że ja się przwyczailam do bycia traktowania jak księżniczka i ze musze czuc sie zawsze szczesliwa... (nooo a co mam się czuc smutna?) - a potem stwierdził ze on nigdy ni ebedzie pantoflarzem i nie bedzie robił wszystkiego o co kobieta prosi... - to mnei juz wogole rozwalilo, bo niektore rzeczy on powinien robic sam z siebie... a ja sie musze prosic) - podalam mu przyklad jego kolegi ktory wie jak sie kobiete traktuje i bedac tu losliwa stwierdzilam ze moze powinien sie zapytac. a on na to stwierdzil ze taak on wie i ze ten koles ciagle mysli jak udobruchac i sprawic radosc kobiecie (no i czy to ni ejest kwintesencja zwiazku??) - no to jest troche smieszne bo on chce byc liderem w zwiazku a nigdy nim nei jest wiec ja musze inicjwac oferowac i wymyslac.... a z drugiej strony on płacze mi ciagle ze ja nie mam inicjatywy , no ja tego nei rozumiem. - Najlepsze jest to ze na koniec sie w koncu pogodzilismy i on stwierdził ze mnie kocha po raz pierwszy to powiedział w takiej formie (bo zawsze tylko sygnalizował) Eeeeeechhh....

hmmm?

Kochana, ta złość nie pochodzi znikąd tylko facet cię wkurza. Czara goryczy już dawno się przelała i brakuje ci cierpliwości do niego.

Kochana, ta złość nie pochodzi znikąd tylko facet cię wkurza. Czara goryczy już dawno się przelała i brakuje ci cierpliwości do niego. co za brednie, \ autora sama lepiej wie skad jest ta zlosc anizeli Ty Dla ciebie to zawsze winien jest facet, zamknij sie dla dobra tematu

takie egzemplarze nie powinny być w związkach, bo wykańczają partnera

Z ostatniej wypowiedzi wynika, że on ją irytuje swoim zachowaniem. Nawet takim które w "zwykłych" warunkach nie powinno wyprowadzić z równowagi czy wywołać długo trwającej irytacji.

chłopak przy tobie skończy w psychiatryku! a to ty powinnaś się tam udać :-/

Hmmm.... No tak czyli wychodzi na to że ja jestem ta złą ? A nic złego jego w tym zachowaniu nie widzicie ? No nie wierzę, że wszyscy mają jakichś mega zdegenerowanych mężczyzn i się po prostu przystosowują.

Nie, moim zdaniem nie jesteś zła. Owszem, zachowujesz się "nerwowo", ale jestem w stanie cię zrozumieć. Mnie by szlag trafił po drugim takim występie.