ja 30 0n 44

Poznalam cudnego faceta,jest anglikiem i szaleje za mna.Ja tez swiata poza nim nie widze,tylko czy roznica wieku nie jest za duza. Znamy sie od miesiaca a po tygodniu juz mi wyznal milosc,troche szybko ale ja tez dlugo nie czekalam. jak myslicie czy to ma sens?

to się nie dowiesz życie to jedno wielkie ryzyko ciągle tzreba ryzykować, znów takiej różnicy nie mam gorzej jak by miał 54 44 lata to młody człowiek jeszcze spróbuj a nóż to ten jedyny ???? Powodzenia

Wlasnie tego sie boje,ze to ten jedyny a ja to zniszcze. Nawet nie wyglada na swoj wiek,a ja takze podobno wygladam na mlodsza.Nigdy bym nie pomyslala ze mnie spotka cos takiego,ale stalo sie.Oboje jestesmy dorosli a zakochani jak 2 nastolatkow.

miedzy mną a moim facetem jest 13 lat różnicy. Jak sie poznaliśmy ja byłam młoda, on po 30. Zakochalismy się w sobie szaleńczo. wielka miłość itp, wydawało mi sie, ze to będzie wiecznie trwać, wszyscy nam kibicowali mimo różnicy wieku bo widzieli, że na prawdę do siebie pasujemy. Na początku różnica wieków nie była zauważalna. Zaczęło się po jakiś 3 latach. ja zaczęłam dojrzewać psychicznie, zmieniały mi się poglądy, zainteresowania. Niby ciągle jesteśmy razem ale sama nie wiem czemu, chyba z przyzwyczajenia. Przepaść między naszymi gustami, zainteresowaniami jest ogromna. ciagle sie zastanawiam jak to mozliwe że na początku tak super było nam razem. i doszłam do tego, że na początku związku para sie stara, chcą sobie wzajemnie sprawiać radosć, potem motylki mijają i zostaje rzeczywistość. Doszłam do wniosku, że najlepsza miłość to ta z przyjaźni, dojrzała.