Jestem beznadziejna - problemy nastolatki

Mam 15 lat, czuje się gorsza mniej inteligentna, ładna, lubiana, niż moi rówieśnicy, czy ludzie, którzy mnie otaczają. Być może, wynika to z tego, że strasznie brakuje mi ojca - jest w domu kilka miesiećy w roku, a ja nie potrafie nawet się z nim dogadać, kiedyś strasznie za nim tęskniłam, chciałam mieć normalną rodzine. Może to własnie jakoś wpłyneło na mnie, moje zachowanie. Jestem wredna, zakompleksiona, nie chce taka być. Chce być wreszcie pewna siebie !

Jestes zwykla,przecietna nastolatka z zaburzonym poczuciem bezpieczenstwa.ktos cie gnebi?krzywdzi?masz kogos bliskiego?ktos cie kocha?ty kogos kochasz?

Co z tego, że typowe ? Mam siostre - bliźnaczke, mimo tego, że zawsze miałam lepsze kontakty z mamą, czułam sie gorsza, bo Ona wygrywała konkursy, miała lepsze oceny, była bardziej lubiana. Podrywała chłopaków, którzy mi się podobają...

Przychodząc do sklepu spożywczego licze towary na półkach alfabetycznie po czym spoglądam na ekspedientke sklepu by patrzeć na jej tzytze, biore reklamówke i w tanecznym kroku opuszczam sklep po czym udaje sie na msze do kościoła, przy wejściu zanurzam głowe w wodzie święconej i myjem włosy wyjmując z reklamówki przy tym szamponełe po czym rzucam włosami i ochlapuje parafianów robiąc znak krzyża i dyskretnie wycierając sie w sutanne ojca księdza, na koniec mszy klęcze w drewnianej ławce pijąc sobieskiego i biore snikersa na przegryche.

Dla mnie to serio duży problem, nie radze sobie z nim. Nie śmiejcie sie ze mnie.

Jak miło ;/