Nowy początek

Zwracam się do was z pytaniem: Czy kazdy z nas ma prawo do nowego początku? Pytam, ponieważ moze ktoś z was, tak jak ja obecnie, tkwil w szponach przeslosci i nie mogl sie z niej wyrwać. Kiedys, w swoim zyciu popelnilam kikla bledow. Glownie szkodzilam sobie. Przyszedl czas, ze nauczylam się, ze to zle, wyciagnelam wnioski i pragne ruszyc dalej, jednak ludzie nie pozwalaja mi zapomnieć. Czesto slysze docinki, uwagi, usmieszki, a bo ty jestes taka, a przeciez ludzie sie nie zmieniaja. Przez to czuje ze nie mam prawa do nowego poczatku, czuje, ze musze tkwic w tym " kiedys" bo sie tego ode mnie wymaga. Czuję, ze nie mam prawa do nowego, radosnego zycia, bez cienia przeszlosci, bo musze odpokutować za swoje stare grzechy. Jak isc dalej? Jak zyć pelnia zycia, kiedy ciazy mi ten okropny balast starych win ....