dddwqq

ponad 4 miesiące temu rozstałam się z chłopakiem, którego ogromnie kochałam. Wczoraj byłam na spotkaniu z chłopakiem, którego niedawno poznałam... i jak wróciłam przepłakałam pół wieczoru. Było miło owszem, ale ja myślę o byłym, nie pozwalam się nawet do siebie zbliżyć. Boję się , że złapie mnie za rękę, będzie próbował pocałować, a ja tego tak nie chcę. Mam taką blokadę, że po prostu od razu staje mi przed oczami były i to jak on mnie przytulał, łapał za rękę.Nie chcę innego:(żałosne to wszystko, bo minęły ponad 4 miesiace, a ja tęsknię bardziej niz na początku i jest coraz gorzej. Chyba muszę jednak dać sobie spokój, ale pewnie już zostanę sama bo mam 23 lata a coś czuję, że prędko to nie przejdzie. Dlaczego miłość może być tak beznadziejna. Nie wyobrażam sobie, żebym mogła pokochać innego.

i przejdzie

nie poddawaj sie, to normalne co czujesz. poprostu spotykaj sie z tym chlopakiem a zawsze jak bedziesz miala jakas blokade zeby go pocalowac albo cos, to nie rob tego, ale pomysl sobie ze to normalne i ze kiedys ci przejdzie, musiszz wierzyc w siebie. inni musza wierzyc w ciebie... ja wierze w ciebie. uda ci sie zapomniec o bylym pamietaj tylko to wymaga czasu

dziękuję za te słowa, dla mnie to osobista porażka. Z poprzednim chłopakiem nigdy już nie będę, bo mnie czasem wyzywał i poniżał. Mam jednak dylemat ,czy z tym nowym się spotykać. Nie potrafię jakoś, czasami zmuszam się do kontaktu do spotkań, trochę to takie na siłę, nie daje mi to zbytnio radosci, mimo, że to sympatyczny chłopak.Zła jestem na los, że mi nie wyszło.