nieodmienianie nazwisk - zaproszenia

Czy któraś z Was zdecydowała się na nieodmienianie nazwisk na zaproszniach? mają zaszczyt zaprosić Marię i Kazimierza Waszak ( a nie Marię i Kazimierza Waszaków) Sylwię i Kamila Stasiak ( a nie Sylwię i Kamila Stasiaków) forma w nawiasie dziko mi brzmi... odmieniać? nie odmieniać?

ja bym nie odmieniała.

Ja miałąm ten sam problem, i rozwiałam go tym ze wszystkie nazwiska -ski będę odmieniać a resztę nie, bo poprostu niektóre nazwiska źle wygladają jak sie je odmieni

Odmieniać. Zawsze, jeśli się da (a w 99% się daje) . Tak jest poprawnie pod względem językowym: http://filolozka.brood.pl/odmiana-nazwisk/

tak ale brzydko to wygląda, i nie każdy sobie życzy aby jego nazwisko odmieniać, a ja wolę nie odmieniać i żeby nikt się nie poczuł urażony

my użyliśmy formy która nie wymaga odmieniania nazwisk, było to chyba coś w stylu " będziemy szczęśliwi, jeśli Szanowni Państwo np. Anna Kowalska i Jerzy Nowak zechcą zaszczycić nas swoją obecnością", nie pamiętam już dokładnie ale coś podobnego :)

very lucky star - A jeśli para nosiła to samo nazwisko, to też nie odmieniałaś? Pisałaś "Anna i Jan Nowak"? To nie jest przecież poprawna forma. W języku polskim, o ile to możliwe (a w większości przypadków jest), nazwiska należy odmieniać. Nie rozumiem argumentu, że ktoś się oburza, że odmieniam jego nazwisko, jeżeli wiem, że taka jest poprawna forma. Polecam ten link: http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629611 - bardzo przydatny przy okazji wypełniania wszelakich zaproszeń.

mnie nic nie przekona żeby odmieniać, moje nazwisko panieńskie jak i po mężu bardzo źle brzmi odmienione, i nie zyczę sobie aby ktoś w takiej formie odmienionej pisał, i wiem że inni członkowie rodziny uważaja tak samo, wiem ze prawidłowo jest odmieniać, ale u mnie w rodzinie jest tylko 2rodziny na -ski, to ich odmienie, a reszte nie, takie moje zdanie, ponieważ nie do wszystkich nazwisk odmiana pasuje, nie zawsze poprawna forma jest dobra,

Rozumiem Cię, ja mojego nazwiska (panieńskiego) też nie lubię odmienianego, ponieważ w dopełniaczu ludzie często robią błędy (chodzi o nieszczęsną końcówkę "ji"), ale moje nazwisko po mężu odmienia się standardowo (na przykładach: Nowak - Nowakowie, Stasiak - Stasiakowie) i drażni mnie, gdy ktoś go nie odmienia. Moim zdaniem nieprzestrzeganie reguł gramatycznych z powodu własnych upodobań do niczego dobrego nie zaprowadzi, np. nie chciałabym, żeby panowie mogli mówić "poszłem".

Ps. Poprawna forma zawsze jest dobra, co wynika z definicji poprawności. Natomiast poprawna forma nie zawsze musi się podobać, ale moim zdaniem to nie jest usprawiedliwieniem dla używania form niepoprawnych.

--->fioletowe irysy W większości nazwiska da się odmienić bez problemu (np.Nowak-Nowaków-Nowakowie itd.), ale czasami ich właściciele sami nie wiedzą jaka jest poprawna forma (np.Sysło) - i co wtedy? Lepiej zmienić treść zaproszenia, by można było bez problemu pozostawić formę mianownikową.

salianka, ale chyba jedynym sposobem, żeby nie odmieniać nazwiska, jest zaproszenie zawierające wyłącznie imiona. Bo jeśli małżeństwo nosi to samo nazwisko, to bez względu na deklinację powinno się używać "liczby mnogiej", czyli nie "Krysia i Jan Nowak", ale "Krysia i Jan Nowakowie". Więc jak to obejść na zaproszeniu? Nie umiem wyobrazić sobie takiej formy. Można tak ułożyć treść, by nazwiska wypadały w mianowniku, ale jak to się ma do wspólnego nazwiska małżonków?

http://rysunki-jezykowe.blogspot.com/2011/10/nieodmienne-nazwiska.html

nie odmieniaj nazwisk w Twoim przypadku!!!

ten pan ci powie : nazwiska w liczbie mnogiej Jak odmienia się nazwiska zakończone na -wicz, np.: Robakiewicz. Czy prawidłowe jest zdanie: „Zapraszam państwa Sławomira i Ewę Robakiewiczów czy może być „Sławomira i Ewę Robakiewicz? Odmiana tego nazwiska w liczbie pojedynczej zależy od płci posiadacza. Nazwisko kobiety jest nieodmienne, a nazwisko męskie odmieniamy następująco: DB. Robakiewicza, C. Robakiewiczowi, N. Robakiewiczem, WMs. Robakiewiczu (jednak w języku potocznym wołacz jest zwykle identyczny z mianownikiem). W liczbie mnogiej używamy form: MW. Robakiewiczowie, DB. Robakiewiczów, C. Robakiewiczom, N. Robakiewiczami, Ms. Robakiewiczach. Nazwiska użyte w liczbie mnogiej oznaczają najczęściej pary małżeńskie, a w publikacjach poprawnościowych, np. w Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN, formy z nie odmienianym nazwiskiem (np. Sławomir i Ewa Robakiewicz, o Sławomirze i Ewie Robakiewicz) uznaje się zwykle za niepoprawne. Jest to chyba zbyt surowa ocena, ponieważ nieodmienność nazwisk w takich połączeniach znajduje uzasadnienie funkcjonalne. W wielu wypadkach na bazie formy mianownika liczby mnogiej nie można odtworzyć formy podstawowej nazwiska, np. nie wiadomo, czy państwo Stańkowie noszą nazwisko Staniek, Stańka czy Stańko. Nie jest to jedyny funkcjonalny problem z nazwiskami użytymi w liczbie mnogiej, wystarczająco jednak istotny, by uznać dopuszczalność konstrukcji z nie odmienianym nazwiskiem, zwłaszcza że również w liczbie pojedynczej akceptujemy nieodmienność nazwisk, jeśli występują one po jakichś odmienianych wyrazach (głównie imionach). Ważne jest też to, że w praktyce językowej nieodmienianie nazwisk par małżeńskich jest częste, nawet wtedy, gdy odmienność nie jest problemem, co wskazuje na potrzebę stosowania takich konstrukcji. Moim zdaniem najlepsze rozwiązanie tego dylematu, który dotyczy przecież bardzo wielu Polaków, jest następujące: wzorcowe są formy z odmienianym nazwiskiem (Sławomir i Ewa Robakiewiczowie), dopuszczalne formy nazwiskiem nie odmienianym (Sławomir i Ewa Robakiewicz), pod warunkiem, że nazwisko jest poprzedzone jakimś odmienianym wyrazem, którymi najczęściej są imiona lub rzeczownik państwo. Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski