UCIECZKA OD TESCIOW - ukladamy zycie na nowo ..

Po kilku latach mieszkania z tesciami, kontrolowania nas na każdym kroku, krytyki i awantur o niepozmywane naczynia w zlewie, o nieposcielone łozko i o to, ze spimy z zoną w sobote do 10 wynieslismy sie na swoje. Mija juz drugi miesiąc a ja do dzisiaj kazdego rana cieszę się z tego osobnego mieszkania jak glupi piesek z ciasteczka. Wolnosc, choc musimy ukladac zycie od poczatku, mozna powiedziec - bez rodziny. Bo kiedy zdecydowalismy sie wyniesc nastąpi wielka obraza majestatu i stalismy się wrogami nr 1.

Wszystkiego najlepszego na nowej drodze życia:)) Gratuluję odwagi i trafności podjętej decyzji.

Jestesmy dojrzalymi ludzmi, mamy juz prawie dorosle dziecko a musielismy tlumaczyc sie z kazdego wyjscia. Wysluchiwalismy tez kiedy syn wrocil do domu wedlug nich za pozno (mowa o 21 czy 22 godzinie). Do tej pory pluję sobie w brodę ze parę lat temu zgodzilismy się sprzedac wlasne mieszkanie i kupic na pół z tesciami dom. Dla dobra dziecka (zeby mial podwórko, zeby mial wlasny, duzy pokoj) a zafundowalismy sobie i jemu piekło.

ja tez ucieklam. za pozno bo już po rozwodzie, mąż zwiał pierwszy. ale zawsze..

Ktoś był w podobnej sytuacji?:)