...mam dziwne wyrzuty sumienia i brak humoru...

po spędzonym cudownym weekendzie z facetem z którym się spotykam. Kocham Go(o czym On raczej nie wie), bardzo dobrze czujemy się w swoim towarzystwie. Ale jak spędzamy ze sobą za dużo czasu, np. 2 dni, łącznie z nocą to później mam dziwne uczucie żalu, że wszystko się skończyło, ze nie ma Go już obok mnie... Nie powiem Mu tego, bo podejrzewam, że napisze, że Jemu też mnie brakuje tylko dlatego, aby mnie nie było żal. Głupie myślenie- wiem. Ale taka jestem- uparta jak osioł a z drugiej strony zastanawiam się co dla Niego znaczył ten czas razem spędzony. Nie jesteśmy parą, ale spotykamy się regularnie od 7 miesięcy. Ja jestem po rozwodzie z dzieckiem, więc potrzebuję czasu na uwierzenie na nowo w związki, a On nie był z nikim i chyba sam do końca nie wie czego chce. I to rozumiem, bo jakby nie patrzyć "bierze" mnie z "pakietem" i sam potrzebuje czasu na "oswojenie" się z moją ciężką sytuacją. Jednak to uczucie nie daje mi spokoju. A jak dla mnie to za wcześnie aby zaczynać rozmowę odnośnie naszej przyszłości. Chcę, aby to po części była także Jego decyzja bez mojego napierania.