smutno mi z powodu zachowania przyjaciółki

Miałam od dziecka przyjaciółkę Marzenę. Zawsze i wszędzie razem, wszystko o sobie wiedziałyśmy. Kochałam ją jak siostrę. Mieszkałyśmy tuż obok siebie, więc spotykałyśmy się codziennie. Niestety po studiach Marzena musiała wyjechać, bo dostała ciekawą ofertę pracy w mieście 300 km od naszego. Ja zostałam w naszym mieście. Strasznie za nią tęskniłam, ale na początku dawałyśmy radę - codziennie rozmowy przez tel albo na gg, częste spotkania, zawsze gdy tylko była w mieście. Z czasem niestety kontakt zaczął zamierać, aż doszło do tego że rozmawiałyśmy przez gg maksymalnie raz w miesiącu i to krótko, a nie widziałyśmy się od 2,5 roku (coraz rzadziej przyjeżdżała, potem nawet jak przyjechała to nic o tym nie wiedziałam). Dość często pisałam do niej na gg, ale ona rzadko włączała program. Już na początku swojego mieszkania tam, poznała koleżankę - Magdę. Postanowiły razem wynająć mieszkanie. Bardzo się zaprzyjaźniły i Marzena mi dużo o niej opowiadała. Kiedyś nawet przyznała "Magda w jakiś sposób zastąpiła mi Ciebie". Również na początku Marzena poznała tam faceta i do teraz byli ze sobą. Jakieś 2 tygodnie temu on się z nią rozstał. I nagle Marzena zaczęła do mnie bardzo często pisać, kilka razy dziennie, długo, intensywnie - oczywiście użalając się. Dziękowała mi, że ją słucham, bo "Magda nie chce już ze mną o tym gadać, bo ma dość, każe mi się otrząsnąć i zapomnieć o nim". Ja podchodzę do sprawy inaczej - pocieszam ją, pozwalam się wygadać, opowiadam o swoich rozstaniach i o tym że jednak się pozbierałam. Ale doszło do mnie że ona sobie teraz o mnie przypomniała... Gdy nie miała z kim rozmawiać. I wiem doskonale, że jak tylko upora się z rozstaniem, to znów o mnie zapomni. Boli mnie ten fakt... Ale nie jestem takim człowiekiem, żeby ją spławić. Smutno mi że przyjaciółka mnie tak potraktowała :(