Wysłałam paczkę do chrzestnego na Syberię, nie widzialam go 12 lat..

Witajcie, tak jak w temacie, wczoraj wysłałąm paczkę. W sumie z sercem ją zrobiłam. Kupiłam bardzo dobre czekoladki, herbate, krówki krakowskie, miód, Amol, sok aloesowy, inne jakies dobre rzeczy, na które zwykle nie stać emerytów, szczególnie w Rosji... I wiecie, wysłąłąm to... W sumie nie dzwoniłam do niego okolo 3 lat... napisalam list jakies1,5 roku temu, pozniej popadlam w wir zajec...wlasnych problemow... Chcialam zadzwonic, ale sie nie odwazylam, boje sie ze jest zly ze tak dlugo milcze... Wiec wpadlam na pomysl takiej paczki na Swięta... Myslicie, ze jak ją otrzyma będzie mu milo? Myslicie ze nie bedzie zly ze tak dlugo milczalam, jak zadzwonie za jakiś tydzien? Niewiem czemu sie tak tego boje...

Myslę że będzie mu bardzo miło. I zadzwoń w święta - złożyć życzenia i spytać czy paczka dotarła.

Gdyby chciał, to sam by zadzwonił do Ciebie, prawda?

Jest schorowany... ma raka, jedną noge amputowaną... Mysle ze nie ma glowy do tego :(

"Gdyby chciał, to sam by zadzwonił do Ciebie, prawda?" Gdyby tak podchodzono do wszystkiego to nie wiem czy jakiekolwiek relacje by były, o ile wcześniej ludzkość by nie wyginęła. Właśnie, zadzwoń na święta złóż życzenia, zapytaj o paczkę (a on prawosławny nie jest?)

Nie, jest katolikiem. Mówi po polsku. Jest Polakiem.