samotnosc w malzenstwie...

no coz, wszystkim Wesolych Swiat! Siedze i placze, powiecie, ze uzalam sie nad soba...mieszkam ponad 10 lat w innym kraju, na wsi, nie mam zadnych znajomych, maz "dzierzy" wladze finansowa, ja wychowuje dwojke dzieci....od szeciu lat nic nas nie laczy, atmosfera w domu straszna, dokad to zaprowadzi nasze dzieci? zero szans na prace, znowu go slysze jak sie drze na dole...... rodzina w Polsce o mnie zapomniala, co z oczu to i z serca... Wiecie, kiedys w przyplywie bezsilnosci mialam tylko jedno pragnienie - skonczyc z tym wszystkim, zeby sie obudzil a mnie juz nie bylo, ale dzieci...dzwonilam wtedy w tym obcym kraju na linie pomocy dla samobojcow, ale bylo w nocy caly czas zajete, pocieszalam sie, ze wiecej takich potrzebujacych jest....kiedys tez chcialam przylepic sie do innego faceta, byle tylko stad zwiac, ale to tez nie jest wyjscie, nie chce juz nigdy zadnych zwiazkow, nie chce przezywac tego samego po raz drugi...dlaczego zyjemy w takich czasach, ze samemu podniesc sie jest tak trudno?

chociza Twoje smutne... w jakim wieku masz dzieci? naprawde nie ma szans na to, ze w Twoim malzenstwie cos sie zmieni? czyw tym innym kraju po odejsciu od meza nie moglabys liczyc na zadna pomoc od rzadu?

dziekuje za slowa wsparcia...nie wiem jak to jest z ta pomoca, musze pewnie pojsc gdzies popytac, ale juz tez mam nie bardzo doswiadczenia z ta ichnia pomoca, troszcza sie o swoich i tyle, moje dzieci w szkole podstawowej i sa za tata, mimo, ze tyle krzyczy...sa tez za mna to wiem, ale to wszystko takie rozbite, te mentalnosci inne itd.... nie zrobilabym tego juz drugi raz wyjsc za obcokrajowca, choc czytam czasem o szczesliwych zwiazkach...to taka loteria w zyciu na kogo sie trafi Plakac przestalam, mnostwo ludzi ma gorzej, to tylko takie smutne Swieta kolejne z dala od Polski...za rok nastepne, moze lepsze?

faktycznie masz trudna sytuacje, bo skoro dzieci sa za ojcem... z drugiej strony to tez nie jest dobrze jesli wyrastaja w atmosferze takich klotni i krzykow, przeciez one widza co sie dzieje w Waszym malzenstwie trwanie w takim zwiazku tylko dla ich dobra nie ma sensu, bo to tylko pozornie jest dla dobra dzieci mam nadzieje, ze cos sie w Waszym malzenstwie zmieni, zycze Ci szczescia, trzymaj sie i jesli jeszcze bedziesz miala takie mysli jak opisalas wyzej to znajdz (piszesz, ze nie masz tam znajomych i rodzina daleko) to najlepiej jakbys miala nr telefonu zaufania wtedy dobrze jest sie wygadac pozdrawiam

z tobą nie pisałem ? byłaś juz kiedyś na forum ?

Napisz w jakim jestes kraju bo to wazne jak w cywilizowanym EUropejskim to mozesz liczyc na pomoc jak w skandynawskim to masz duze szanse ze puscisz faceta z jedna reklamowka no a jak w kraju arabskim to wspolczuje zakopie cie zywcem zanim zdazysz wykonac jakikolwiek umyk przy aprobacie calej wioski

Jakbym czytala o sobie. Z tym, ze ja mam jedno dziecko. Maz obcokrajowiec. Zero znajomych / przyjaciol tutaj. W Polsce już nikogo. Wszyscy zapomnieli. Na swieta dostalam zyczenia tylko od mamy. Samotnosc. Pustka. Porazka.

Moj pracuje. Ja nie. Siedze w domu z dzieckiem. Pije, awanturuje sie. Wczoraj pil caly dzien i awanturowal sie, ze takich szopek jak wielkanoc on nie uznaje. Dzis wyszedl o 10 rano po gazete jeszcze nie wrocil.

Tez jestem po 30. W tym małżeństwie od 5 lat. Tez juz myslalam o tym aby byc z KIMKOLWIEK aby od tego sie uwolnić. Jednak takie myślenie mi przeszło. Chce byc sama, chce miec spokój. Najlepiej dla mnie byłoby gdyby on kogoś poznał... Widze, ze Twoj wpis jest z wczoraj. Dodaje temat do ulubionych - moze jeszcze tu bedziesz....

Dziewczyny z jakich krajów macie mężów?