Czy myslenie o wspolnej przyszlosci to zbrodnia?

Snujecie wizje wspolnego zycia, czy wdrazacie je w zycie? Na gadaniu u nas sie konczy!

Ucielo mi czesc wypowiedzi. -Moj niby facet uwaza, ze za zadne skarby nie powinnam wyprowadzac sie ze wsi, bo miasto to brud i smrod. -To, ze on ma mieszkanie stojace puste w ktorym moglibysmy zamieszkac to dla niego abstrakcja. Ja mam mieszkac na wsi, bo tu w przyszlosci zamieszkamy. W efekcie zwiazek zmierza do nikad. Z jego mieszkania mialabym blisko do pracy i szkoly... a tak to sobie marnuje zycie w autobusie. Praca nie dla mnie, ja powinnam odpoczywac. W ogole to jakis fatalny sen! Grosza od niego nigdy nie dostalam, ale rozporzadzalby moim zyciem chetnie!

Nie mowie, ze uzurpuje sobie prawo do mieszkania u niego. Nie. Po prostu to racjonalne rozwiazanie... jak nie teraz to w przyszlosci. On chce natomiast u mnie, mimo ze to wiocha, dom do remontu itd.