Jestem taka szczęśliwa! Podsumowałam to co mam, co osiągnęłam i ...jest pięknie!

Mam świetnego partnera, z którym jestem 8 lat. Dogadujemy się wspaniale, planujemy kolejne dziecko, wspieramy się, mamy takie same życiowe cele i zamiary. Mamy cudowną córkę, która jest inteligentna, ładna, zaradna, samodzielna. Mam świetną pracę, która jest moim hobby, zarabiam na niej też nieźle, ale najważniejsze, że ciągle się rozwijam. Wszyscy jesteśmy zdrowi, mamy to ogromne szczęście, że nic nam nie doskwiera. Mam cudowną rodzinę - rodzeństwo, rodziców, na których zawsze mogę liczyć, choć wiadomo, że czasem się spinamy. Ale jak już coś się dzieje, stoimy za sobą murem. Mam 28 lat i naprawdę czuję, że żyję! Może jeszcze chciałabym więcej podróżować, zwiedzać świat, ale dążę do tego konsekwentnie :) Jest tu ktoś, kto także czuje się w życiu spełniony, szczęśliwy? Celem tematu nie jest przechwalanie się, a zarażenie się optymizmem, życiową energią! Zapraszam do wymiany swoich osiągnięć i małych - dużych - szczęść :)

i nie zesrałaś sie z tego szczescia

Oj faktycznie szczęściarą jesteś ;) Ciesz się...ciesz:)

Oczywiście wiedziałam, że za chwilę pojawi się tutaj jakiś frustrat, który zacznie mi dogryzać :D Proszę, śmiało, co tu sobie napiszesz to Twoje, wyżyj się :D I tak nie zmienisz tego, że jestem po prostu szczęśliwa :) Jeśli więc Twoim szczęściem jest dosranie innym - gratuluję, naprawdę :)

Szkoda tylko że mój partner jest jednocześnie moim ojcem i smutno mi też czasami gdy on bardziej interesuje się organami płciowymi naszej córeczki niż moimi :(

jak miło przeczytać tak pozytywny post :)

Fajnie, tak trzymaj :)

Chantalka - cieszę się i doceniam to, co mam dzisiaj, bo w moim życiu bywało różnie i nie zawsze było tak kolorowo. Ale najważniejsze to chyba właśnie doceniać takie najmniejsze na pozór rzeczy. Nawet się nie obejrzysz, a otoczysz się nimi do tego stopnia, że okażą się całym Twoim światem :)

z tego co wymienilas nie mam rodzenstwa, nad czym ubolewam :-O wydaje mi sie, ze gdybym je miala, moglabym tez mowic o pelni szczescia, a tak to zawsze czuje taka jakas pustke... dlatego sama mam 3 dzieci :-)

Gratuluję. Ja też jestem szczęśliwa. Za mną bardzo dużo nieszczęść, wypadków i choroby. Wszystko przezwyciężone :) Jeszcze kilka rzeczy do szczęścia mi brakuje, ale nie narzekam!

Wow, no to faktycznie możesz mówić o kupie szczęścia! :D No ja nie wyobrażam sobie życia bez mojego rodzeństwa, ale np mój partner też jest jedynakiem, ale otoczonym małą garstką najprawdziwszych w świecie przyjaciół, którzy by za siebie życie oddali. Jak się nie ma co się lubi... :) Ja wiem, że ten temat może brzmi baaaaaaaardzo słodko, aż do wyrzygania :D Ale co tam, wśród innych o kupach, nieszczęśliwych miłościach, niechcianych ciążach i zdradach.. komu zaszkodzi? :P

:) No to faktycznie jest się czym cieszyć. Dobrze że sa jeszcze szczęsliwi ludzie. I naturalnie zazdroszcze.

Jaqueline - najważniejsze, że pokonałaś chorobę. Ja też mam to za sobą i po takich przejściach okazuje się, ze jak masz dwie ręce, dwie nogi i głowę na karku, naprawdę można zdobyć świat.

To prawda wdzięczność i docenianie tego co się ma zmienia życie. http://www.youtube.com/watch?v=1bxelS6GGIw

sałata99, kilka lat temu myslałam podobnie jak ty teraz, sądziłam że mam wszystko i jestem szczęśliwa, tylko, że wtedy nie potrafiłam wielu rzeczy docenić. Zrozumiałam dużo dopiero, gdy to straciłam. Teraz boję się cieszyć czymkolwiek, bo zycie chyba mnie nie lubi i często robi mi na złość.