BEZSILNOŚĆ JEST STRASZNA

Z każdą kłótnią jest co raz gorzej. Brak szacunku z jego strony - nie, nie wyzywa, nie szarpie, nie wrzeszczy tylko lekceważy. Jakby to co mówię w ogóle go nie obchodziło. Potrafi tylko wybuchnąć, gdy temat dotyczy mojej zazdrości, ale i tak ma resztę w dupie. Idzie spokojnie spać, a ja ryczę jak głupia przez całą noc. Ryczę ze smutku, bo nie mogę mu uświadomić jak bardzo mnie rani, ryczę z besilności. Nic już dla niego nie znaczę. Mam to na co zasłużyłam, więc chcę tylko porady jak to przetrwać, jak sobie wytłumaczyć, że to małżeństwo to równia pochyła. Nowe zajęcia nie pomagają, film i książka też nie. Ciągle do tego wracam myślami...

rozwód, odpoczynek i pójście dalej ?

Nie chcę rozwodu, ale chyba nie będzie wyjścia. Nie zmuszę go siłą by się mną zainteresował, by mnie kochał jak kiedyś, by mnie rozumiał. Strasznie destrukcyjne to uczucie.

Tak, bezsilność jest najgorsza, ale w Twoim przypadku możesz zmienić swoje życie oczywiście odchodząc od takiego partnera....Powodzenia...

Rozwód. czemu ludzie się pieprzą po pijaku, mają dzieciaka, a jak juz mają dzieciaka biora slub? Nawet sie nie znają. Albo z kolei znają się rok sa tak sobą zauroczeni i myslą że do końca życia beda szczęśliwi. A tak naprawde wcale sie nie rozumieja i nie potrafią rozmawiac Czemu tak rzadko słyszy się o normalnych zwiazkach? Wszedzie kłótnie, dni "ciszy" albo cholerne patologie. Lepiej żyć samemu niż byc z niewrażliwym idiotą/idiotka

bo zamiast sie dobrze poznac przed slubem to sie pieprzyli jak kroliki...

Jesteśmy 2 lata po ślubie, jesteśmy jeszcze młodzi i mamy 2 córeczki. Najgorsze są właśnie te kłótnie, w zasadzie to moje monologi, wtedy widać z jaką pogardą na mnie patrzy. Gdy jest dobrze, potrafi być troskliwy i kochający, ale co mi po tym. Wiedziałam od początku jakie ma wady, ale pokazał, że potrafi się ograniczać i ma silną wolę. To było do czasu gdy mu na nas zależało. Teraz wraca do starych nawyków i na dodatek myśli tylko o sobie.- Nie chcę tego kończyć w ten sposób, tylko czy jest sens walczyć?!

Sadze ze brak jego zainteresowania jest wynikiem jakiegos wypracowanego systemu obronnego,moze ciagle krzyczysz i dlatego na to nie reaguje bys szybciej sie uspokoila,,gdygy tez krzyczal,,to awantura nie mialaby konca,,a w nerwach naprawde mozna powiedziec slowa ktorych pozniej sie zaluje,,,Sadze ze to Ty powinnas sie zmienic i spokojnie bez darcia sie porozmawiac,Postaraj sie nie krzyczec,,postaraj sie prowadzic normalna rozmowe jak ludzie ktorzy sie kochaja,,bo kochaja sie bardzo skoro slub maja,Spokojna rozmowa,

sameidiotki,,,,,bo kazdy w zwiazku uwaza ze mu sie cos nalezy,,a tak nie jest,,na wszystko nawet na uczucie by kwitlo,trzeba pracowac,,,wiecej pokory i szacunku w zwiazku ,i wiecej pracy nad udanym zwiazkiem

Lamini napisał/a: bo kochaja sie bardzo skoro slub maja Wiesz... nie każdy slub sie bierze z miłości. szkoda, że dowiadujesz sie o tym w tym wieku i w dodatku od obcych ludzi...

nawet dobreee - a z jakiego powodu można wejść w związek małżeński?,skoro bez miłości,,to chyba sami wiemy co sobie szykujemy na przyszłość

Uważam,że trzeba dbać o związek,miłość,zaufanie. Przede wszystkim trzeba jednak Rozmawiać,a nie krzyczeć,,Rozmawiać,,Spokojna rozmowa,,Rozmowa,,

bo kochaja sie bardzo skoro slub maja,Spokojna rozmowa, :D, :D, :D jest jesscze co najmniej jedna opcja któreś z nich (albo obooje) wzięło slub nie po to aby się kochać i iść razem przez zycie ale po to aby osiągnać tym sposobem jakies korzyści ( typu utrzymanie, sprzatanie i żarło pod nos, seks, kasa itp)