"Miłość" przez internet

Czesc wam :) Nie wiem od czego zacząć, a więc zaczną od początku. Poznaliśmy się 3 miesiące temu na jednym z portali. On napisał, miło się romawiało. Od tamtej pory piszemy, wymieniamy swe myśli dzień w dzień, Mam wrazenie jakbym znała Go wieczność, rozumiemy się na prawde dobrze. Wiemy o sobie wszystko, to dziwne uczucie...Ja do Niego coś poczułam, nie mogę nazwać tego miłością, bo nawet sie nie widzieliśmy, dzielą nas setki km... I tutaj do Was pytanie. Czy kiedykolwiek zakochaliście się wirtualnie? Czy to przetrwało? Czy sie udalo? Pozdrawiam

Z wlasnego doswiadczenia powiem Tobie, ze to zwykla fascynacja, zauroczenie, idealizacja. Bardzo czesto ma to miejsce w kontaktach z osobami w necie. Ale dobrze Ci radze, zdystansuj sie lepiej i ocen to wszystko na chlodno, zebys potem nie cierpiala bardziej. Jak tak dobrze Wam sie pisze, to spotkajcie sie i wtedy zweryfikujesz swoje odczucia, bo takie cos jak teraz jest kompletnie bez sensu.

To jest cos niewytłumaczalnego. Razem zauważyliśmy ze to jest inne, ze jestesmy jednością...tylko no wlaśnie, czy On jest szczery, czy to dla niegoo nie jest zabawa. Bardzo mu zaufałam. Próbuję patrzeć na to z dystansem, ale nie mogę, nawet myśląc o Nim mam łzy w o czach, że się nigdy nie spotkamy, nie przytulimy, nie dotkniemy swoich dłoni..

Ja przeszlam dokladnie przez to samo i to 2 razy! Tez mi sie super pisalo, nawet zesmy w jednej chwili te same slowa pisali, te same mysli, poglady identyczne, no ale rzeczywistosc okazala sie brutalna:/ Dlatego dobrze Ci radze, nie angazuj sie tak emocjonalnie w to, przynajmniej do czasu, az sie spotkacie, bo tylko bedziesz cierpiala.

MAm dokladnie tak samo. Piszemy w jednym czasie te same słowa, mamy podobne mysli itp. A jeśli mozna wiedziec dlaczego Twoja wirtualna znajomość sie skończyła?

znam dużo par których początki znajomości były w necie ale prawda jest taka że dopóki nie poznasz faceta realnie nie powinnaś mu ufać bezgranicznie i tak się angażować bo przecież nie wiesz tak na prawdę kto siedzi po drugiej stronie prawda ? ja bym zaproponowała spotkanie i zobaczysz jak zareaguje

moja znajoma poznała męża w necie :)

Wszędzie można kogoś poznać ciekawego, ale póki nie przeniesiesz tego w rzeczywistość staraj się przystopować. Wyidealizujesz sobie coś magicznego a potem z hukiem się to rozbije. Po co tak.

Miłość przez internet to jak lizanie cukierka przez szybę

Wiem i zdaje sobie z tego sprawę, nie jestem osoba jakoś tak bardzo ufną, no ale jednak w jakims stopniu mu ufam. Spotkanie raczej nie wchodzi w grę. On mieszka na drugim koncu Polski, nie rozmawialismy tez na ten temat tak na poważnie. Wspólnie kreaujemy sobie taki nasz idealny swiat, wiem ze to nie jest nic dobrego, bo może przyniesć wielkie rozczarowanie.

skoro spotkanie nie wchodzi w grę to na co Ci taka znajomość ?...chyba że potraktujesz to jako kolega koleżanka i nic więcej ale miej swoje życie w realu

Czas pokaże, nie mniej jednak spróbuję zdystansować do Niego i do całej sytuacji.

Ja mojego chłopaka tez poznałam przez internet, dzielilo nas ponad 1500km, pisaliśmy ze soba kilka miesięcy. A w koncu sie spotkaliśmy i jesteśmy razem juz 1,5 roku:) za miesiąc przeprowadzam sie do niego. A rada dla ciebie- spotkaj sie z nim bo na forum sie nie dowiesz czy to ma sens czy nie :p

ze widzialam Mellygiona zdjecie tu potwierdzam, ze mozna sie zakochac przez internet

to co zaczyna się w internecie tam też się kończy.

Tu nie chodzi tylko o wygląd:) Charakter jest czyms najwazniejszym, a On własnie ma idealny, dopasowany do mnie. (wiadomo ze patrzy sie także na wygląd, to normalne)

Nie zgodze się z Tobą Poranna kawa z mlekiem. Czytajac wypoeidzi innych, to jednak jest mozliwy związek a nawet małżenstwo :)

ze to jest bardzo mozliwe, u mnie co prawda nie wyszlo, jednak było bardzo blisko do wspólnego zamieszkania. Poznałam go na czacie i pisaliśmy ponad rok, az w koncu sie spotkalismy, przez nastepne pol roku spotkalismy sie jescze 5 razy. No ale km robią swoje, nie wyszło nam, ale utrzymujemy kontakt do tej pory i to mnie bardzo bardzo cieszy! :D

Jestem zakochana w Darkerze z kafe.

Ile razy jeszcze ten temat miłości po drucie bedzie podnoszony. Czy te społeczeństwa XXI wieku są już na tyle wyalienowane i zdziczałe że poszukują miłości "wygodnickiej", w tym jakże "bezpiecznym" medium obłudy, kłamstwa i gadki po próżnicy?

Moja historia była podobna do Twojej autorko. Też poznaliśmy się w internecie, dzieliło nas 500 km, tez pisaliśmy ze sobą z tym, że krócej bo jakieś 2 miesiące. Przyjechał do mnie. Poznaliśmy się w realu. Po 2 tygodniach przeprowadził się do mnie. Dziś jesteśmy narzeczeństwem i mieszkamy w Anglii. Nie powiem, że nie było ciężko na początku. Wiele naszych przyzwyczajeń trzeba było przełknąć, zweryfikować pewne poglądy i pójść na wiele kompromisów. Ale warto było.

Z każdym dniem czuje, ze jemu w jakis sposob zalezy na mnie, nie wiem być może to swego rodzaju złudzenie. Martwi się, dopytuje, poucza, gdy cos źle zrobiłam. Jest takim moim Aniołem Stróżem, za to go bardzo lubię i darzę tym "uczuciem". Dzięki Waszym wypowiedzią moja nadzieja wzrasta, co do mojej sytuacji :)

Trzymam kciuki, ze i Tobie się uda :) P.S My po krótkim czasie zaczęliśmy rozmawiać przez Skype. Dużo lepsze wrażenia i przeżycia szczególnie wizualne. Polecam

Nie dziękuję, by nie zapeszyc :) A co do Skypa, wiele razy mi proponował, ale brak mi odwagi ;P

Nooo jak proponował to tym bardziej! Mnie też było brak odwagi więc najpierw oczywiście bez kamerki :P ale później jak zobaczyłam jego twarz to żałowałam, że tak długo czekałam. Także nie czekaj tylko działaj :)

Nie wiem, może za jakis czas sie odważe:D czas pokaże :)

Nasz prywatny świat, Ty i ja. Tylko to się liczy, Nasza iluzja, własna oaza ciszy. Uciekamy od prawdy do wyobraźni, Uciekamy drogami własnej fantazji. Nie ma ostrych codziennych słów, tam nie ma żadnych pretensji, złych intencji. Spójrz Lazur niebo, subtelny, rzeźki wiatr. Zwiewa złe wspomnienia z minionych lat. Nie ma, Żadnych przeszkód, możemy śmiało iść. Nad nami tęcza na powiekach, szczęścia łzy. Prowadzimy się lekko, dłoń w dłoń. I nie ma strachu, nie ma chaosu. Przy mnie bądź. Nasza baśń, fikcja, w którą uwierzyliśmy, Oszukując zranione wspomnienia, rozległe blizny. Karmione niezrozumieniem, Pozostaje nam tylko żyć marzeniem. Ten fragment piosenki doskonale opisuje, to co razem czujemy. P.S Przepraszam jeżeli komus przeszkadza to, że odnawiam ten temat.

Poznałem moją aktualną dziewczynę przez http://sympatie.eu/ Jakoś 2 miesiące gadaliśmy jedynie w sieci, a później zaczęliśmy się spotykać. I tak jakoś poszło. Dzieli nas 150 kilometrów, ale jakoś raz na miesiąc/dwa się widujemy.

po prostu zabawa w "s@motność w sieci" nie polecam najlepiej jak najszybciej przejść do reala zacznijcie chodziaż gfadać na skype , to już nie to samo co mejle czy gg:P

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4866077 podobny temat