to nie tak miało być

Życie mnie zaskakuje z każdym dniem coraz bardziej.... Mniej więcej na początku września po prawie 6 latach zostawił mnie chłopak....żoną miałam być miał być ślub i wesele też.... napisał mi że nie chce ze mną być... tak z dnia na dzień... załamałam sie... płakałam ... i chudłam ... bez zajęcia... po miesiącu znalazłam prace... troszke odżyłam.... odezwał sie do mnie jeden z jego lepszych kumpli.... spotkałam sie z nim... na początku niechętnie... żalił sie na swoją dziewczyne.... która nie chce z nim być... rozstali się po ok 7 latach... oboje pogrązeni w smutku po stracie "tej drugiej połówki" spotykaliśmy sie prawie codziennie ... on mi zdradził wszystkie sekrety mojego byłego... dowiedziałam jak wiele razy mnie zdradził... okłamał ... oszukał... zrobiło mi się lżej że nie jesteśmy dalej razem... łatwiej ,.. ale wspomnienie tych dobrych chwil dalej pozostało... sentyment ... sympatia....A koledze ja nie mogłam pomóc .... dalej cierpiał ...ona go zwodziła że wróci... a zamieszkała z innym... a on cierpiał...kochał.... tęsknił...święta ...sylwester ...walentynki... cały czas go zwodziła...on wierzy że wróci... Zbliżyliśmy sie do siebie.... wylądowaliśmy w łóżku...kilkakrotnie....cały czas mi powtarza żebym sie nie zakochała.... własnie po pół roku do mnie dotarło że mi na nim zależy... wiem że nic z tego nie będzie.... on nie jest w stannie mi sympatii okazać... zaangazowałam sie.... chce zapomniec i nie płakać ... poznac nowych ludzi.... pomóżcie.... czuje sie strasznie zagubiona....

moze powiesz mu co do niego czujesz?

najlepiej bedzie jak z nim o tym pogadasz... ze go pokochalas ze zalezy ci na nim...

Nie powiedziałam mu że kocham ....ale on wie ze mi zalezy.... za bardzo... szmatą może jestem....mozecie sie smiac albo nie.... dla mnie to trudne....

Nie powiedziałam mu że kocham ....ale on wie ze mi zalezy.... za bardzo... szmatą może jestem....mozecie sie smiac albo nie.... dla mnie to trudne....