wstydze sie po 30-tce pracowac na kasie

pracowalam wczesniej w prestizowej ale niszowej branzy, ktora odczuwa ogromny kryzys, skutkiem tego jest to ze nie mam w tej chwili pieniedzy zeby prrzezyc meza tez sie nie dorobilam ,bo praca byla intensywna i wyjazdowa wiecie wczesniej -bywalaam na bakietach, organizowalam prezentacje biznesowe, jjezzdizlaam na spotkania do prezesow jako ktos na stanowwisku, a teraz ? nie zrozumcie tego zle, ale dla mnie to ogromna porazka ludzie z tego srodowiska mnie znaja, a jaak zobaczaa mnie na kasie? co radzicie-ale bez obrrazania

to może porozmawiaj z ludźmi z tej pracy i może ktoś Cię poleci na podobne stanowisko:)

to ze mi to przeszkadza bo cofam sie w rozwwoju zawodowym, przezyje, nie zaczynaalaam od pleckow taty, jest to dla mnie ogromna porazka, ale rodzicow bogatycch nie mam ,vczy meza co by mnie w domu przetrzymali naa lepsze czasy kasy potrzebuje ale zeby nikt mnie nie poznal najchetniej zmienilabym nazwwisko na identyfikatorze, jakas peruka i maska nie jestem chora na umysle, ale zrozumcie jak zle czasy mina i pojawi sie sensowna oferta dla mnie, kto bedzie cchcial pracowac z byla kasjerka

tak, rozmawwiaalaam, ale to paartnerzy biznesowi, nie przyjaacieele, pytalam o prace, malo jest teraz zlecen, branza schodzaca i waska, i walka duza , tu liczy sie pozerstwo i udawanie ze jest siee top, ale na to udaawanie juz kaska sie skonczyla nie mam zaaplecza w postaci maajatku rodzinnego zeby gdzies sie upchnac na poziomie mysle, czy zagranice nie wyjechac tam latwiej bedzie mi sie ukryc

a wcześniej pracowałam też w niszowej artystycznej branży. Z kasy skoczyłam na sprzedawczynię w butiku, później w sklepie z meblami, następnie zostałam account managerem. Nie rozumiem dlaczego się tego wstydzisz. wstydzić to się powinny osoby, które gardzą taką praca i czekają z założonymi rękoma. Praca na kasie to ciężka harówa, stres ale i spore doświadczenie!

Ajak myślisz , kiedy nadejdą te lepsze czasy, bo piszesz , ze chcesz przeczekać...........

Wstyd to kraść albo u mamy na garnuszku siedzieć! Masz chyba niską samoocenę skoro tak bardzo Twoja wartość i samopoczucie jest zależne od innych! Pytanie zresztą czy dostałabyś pracę w markecie, bo ta branża też się kurczy wbrew pozorom!

współczuję, ja mam 35 lat i brak pracy:( planuję wyjazd za granicę bo jedynie tam mogę pracować poniżej moich kwalifikacji, tutaj nie dam rady psychicznie

ja tez wyjezdam na kilka miesiecy, chce juz stabilizacji ale jak? juz nie daje rady w polsce- chcialabym zostac u siebie- ale za co zyc? mysle ze ten wyjazd bedzie pierwszym krokiem do dluzszej emigracji natomiast niektorzy z otoczenia majacy pace za 3000 netto, uwazaja mnie za nieudacznika to wlasnie sa polacy dla siebie i tu i tam