mieliście lub macie jeszcze jakiś uraz do rodziców?

jak tak w temacie..

w sumie to nie. Odcięłam się wiele lat temu i nie utrzymuję kontaktów.

Tak . głównie do mojego ojca, za to, że pił, mimo. że nie żyje już 13 lat. Do mamy tez mam uraz i nawet sama zauważyła kiedyś , że się na niej za coś mszczę , ale nie powiem jej raczej , o co mi chodzi.

Co spojrzę na ukruszone zęby czy dotknę nosa z pękniętą chrząstką, to uraz mi się przypomina. Moja matka wpadała w furie. No i oddała mojego psa... Ale to było kiedyś i staram się nie pamiętać. Mamy dobre relacje, ale też nie tęsknię gdy się nie widzimy miesiącami a mieszkamy w odległości jakichś 20 minut spacerkiem. Ojciec? Buahaha! Typ tchórza (kota uderzy a przed ludźmi trzęsie się choć za plecami zrobi na złość). Nie przepadam za nim ale już mu tego nie mówię. Ech... mam córkę... Boję się że i ja popełnię jakieś błędy i będzie miała do mnie żal lub wpłyną na nią negatywnie.

Matce o co chodzi??? Przeciez nie dobrze jest tak w sobie to tlumic.

Rhovannion- dlaczego sie odcielas?co takiego Ci zrobili??

Byłam bita, znęcali się psychicznie nade mną, wyrzucili mnie z domu kiedy byłam jeszcze smarkulą i ledwo gimnazjum skończyłam. Ojciec do dziś rozsiewa plotki na mój temat, opowiada kłamstwa. Ale ja już jestem ponad to. Kiedyś się życie za mnie zemści.

Bo to są problemy z wyższej półki i nie chce wprowadzać tak zwanego fermentu w nasze życie. Teraz, to jest już tylko mój problem i ona nie musi nic o tym wiedzieć.

oj tak... matka zostawiła mnie na wynajmowanym mieszkaniu 2 tyg po tym jak skończyłam 18 lat... po pół roku mieszkania samej wylądowałam pierwszy raz w szpitalu psychiatrycznym... biła mnie bardzo, wybiła mi zęby jak mialam 15 lat i zlamala rękę jak miałam 4 lata... pamiętam to jako pierwsze wydarzenie... ojciec... niestety idę się znów leczyć do szpitala... kilka lat temu zrobil mi krzywdę, nie umiem o tym powiedzieć... powiedziałam w jednym zdaniu u psychiatry... dokończyła pytającym glosem za mnie... a ja w płacz:/ nienawidze swoich rodziców!

tak

nie panowali nad tym co się dzieje w domu,i raz mnie matka w wieku 5 lat poskromiła dość mocnym laniem pasem,za to,że ojciec był jebnięty,chociaż niegrozny,ale wkurwiający

mam mieszane uczucia,co do domu,rodziców i rodzeństwa,nie było to i nie jest dobre,normalne i szczęśliwe życie,ale mogło być z tysiąc razy gorzej jak u ogółu społeczeństwa,nie wspominając patologii

Piszesz ze sie na matce msccisz a potem ze nie chcesz fermentu... Psycholog Ci potrzebny.