Myślicie o tym czasami???

Cześć. ;) Chciałabym poruszyć pewien temat. Na pewno macierzyństwo jest piękną rzeczą, ale czy nie zastanawiacie się czasem jak to będzie gdy już wasze dzieci przestaną być małe i niewinne? Nie boicie się, że kiedyś mogą być z nimi duże problemy? Że mogą brać narkotyki, prostytuować się albo po prostu wasz nie szanować? Większość dzieciaków przechodzi okres buntu podczas, którego krzyczy na rodziców, nie słucha się ich i wszystko robi na przekór. Nie przeraża was to czasem, macie może już jakieś pomysły jak temu zapobiegać albo jak sobie z tym radzić? Nawet dzieci z najlepszych domów mogą wyrosnąć na złych ludzi. :(

jak ktoś decyduje się dziecko po to żeby wozić uśmiechniętego bobaska w wózeczku po mieście, to pewnie się boi.... ja nie, choć zdarzyć się może wszystko, wiem o tym .... lubię walczyć bo to daje smak życiu.

dzieci są małe jak sa słodkie...potem niestety tracą urok..jak zaczynają mówić to człowiek ma ochotę piepsznąć w łeb,albo te pytania po co?dlaczego?a co to? o boze..

jak zaczynają mówić to jest to najfajniejszy okres w naszym życiu

"Nawet dzieci z najlepszych domów mogą wyrosnąć na złych ludzi. " jeśli masz na myśli najlepszy dom, czyli bogaty, gdzie dziecku niczego nie brakuje, gdzie na zewnątrz rodzina wygląda na kochającą i 'porządną' (cokolwiek to znaczy), a tak naprawde dziecko jest niezauwazane z jego potrzebami emocjonalnymi, to na pewno takie dziecko bedzie sie butnowac i moze popasc w konflikty nawet prawne. każdy zdrowo rozwijajacy sie czlowiek/dziecko powinno przechodzic w swoim zyciu okres buntu, klotnie z rodzicami, wytyczanie wlasnych granic, oddalanie sie od rodzicow w kwesti zwierzen itd. zbyt duzy bunt typu cpanie przeradzajace sie w nalog, to juz cos nie tak. by dziecko przygotowac do zycia wystarczy zdrowa milosc, zdrowa i skierowana na potrzeby dziecka. to ze rodzic mowi ze dziecko kocha,nie nzaczy ze 'kocha' je dobrze. to jak bardzo jest to delikatna iwazna kwestia kazdy z nas doroslych moze ocenic po sobie, jak byl kochany, kim jest teraz dzieki temu, jak sobie radzi. temat rzeka, a do dziecka tzreba po prostu byc psychicznie przygotowanym, bez wlansych frustracji, bez wlasnych brakow emocjonalnych, dopiero wtedy nasze dzieci beda zdrowe i silne psychicznie