SAMOTNOŚĆ!

Witam czy wy też tak macie że panicznie boicie się samotności?bo ja tak mam i nie wyobrażam sobie życie będąc sama...

To rób tak żeby nie żyć samotnie

wiem ale jestem ciekawa czy dużo osób czuje tak jak ja...

Nie. Może samotność nie jest miła, ale są gorsze rzeczy ktorych sie można bać.

ok to uważasz za straszniejsze?

Ja się samotności nie boj,staram się żyć tak ,żeby samotną nie być. Jeśli przyjdzie taki dzień,że nie będzie mi kto miał herbatki na stare lata zrobić ,to widocznie nie starałam się za bardzo.

Zapomnienie o tym co ważne, a skupienie się wyłącznie na sobie i swoich potrzebach. Co z tego, że wokół Ciebie będą ludzie jak ich nie docenisz? Dla mnie to jest gorsze, bo nawet jak nie trafisz na miłość to jeśli żyjesz dobrze zawsze choć jedną duszę będziesz mieć przy sobie.

ja bardzo się boje samotności dla mnie nawet jeden wieczór gdy mam być sama to już udręka...a na starość mam nadzieje że albo będzie ze mną druga osoba albo że to ja pierwsza umrę...

Ale konkretnie czego się boisz?

boje się po prostu bycia samej dla przykładu jak zakończyłam jeden związek który trwał 4 lata to już po 2 tygodniach miałam kogoś innego ...dla mnie bycie samej to katorgi...

a ja mam od zawsze wrażenie że będę sama i nikogo sobie nie znajdę,

NINKA dlaczego tak uważasz czy jesteś sama?

Witam! Ja na ten przykład nie boję się samotności jeśli mowa o wspólnym życiu z drugą osobą. Zawsze byłem sam i niczego innego niż samotność nie znam. Więc co najwyżej nic się nie zmieni. Nie zamierzam się rozczulać nad sobą z tego powodu. Jeśli jednak coś się zmieni to fajnie.

Mateusz1991 a nie masz czasami uczucia że życie w samotności pozbawione jest sensu?

teraz tak , zawsze mi się tak wydawało,że nikogo nigdy nie znajdę na stałe. Jakoś wewnętrznie tak czuje i przyzwyczaiłam się do tej myśli.

ninka ale życie samemu jest straszne! sam kładziesz się spać sam rano wstajesz...uczucie takie jak by nie było ważne czy jesteś na tym świecie czy też nie....nie szukasz kogoś?

Nie ,nie szukam. Może sam ktoś się znajdzie.

ta...podejście rewelacja czekać na bóg wie co ....szczęściu trzeba umieć pomóc...

ale po co ja mam ,u jakkolwiek pomagać ? nie żyje w ukryciu , zajmuje się różnymi rzeczami i nie narzekam na brak towarzystwa bez różnicy czy damskiego czy męskiego. Mam za sobą kilka związków ,jak widać żaden nie okazał się być udanym czy ostatecznym, więc daje sobie na luz. Jak coś się znajdzie może być jak nie to też może być.

mnie by wykończyła samotność! dlatego podziwiam takie podejście! może jest ono tym prawdziwym! może to ja mam problem że nie potrafię żyć sama....

a dawno się z kimś rozstałaś?

chetnie poznam miła pania w celu towrszyskim

chetnie wysłucham cudzych problemów i zwirzen

Ninka byłam w związku 4 lata a już po dwóch tygodniach byłam z kimś innym potem byłam z Tą osobą 8 miesięcy a po rozstaniu byłam miesiąc sama...i za każdym razem gdy byłam chodź przez chwilę sama to straszliwie cierpiałam ...i nie chodzi tu o seks...tylko o samotność....

ja i o mnie Przed urodzeniem się moich 3 siostrzeńców żyłem z dnia na dzień. To dzięki nim wiem co w życiu chcę robić i dzięki nim staje się lepszym człowiekiem, dzięki nim poniekąd zwalczyłem nieco moją nieśmiałość. W tej chwili nie wyobrażam sobie by jakaś kobieta mogłaby być dla mnie ważniejsza od nich. Życie w samotności ma różne oblicza można być z kimś a czuć się samotnie. Ja mimo, że całe życie sam szczęście odnalazłem właśnie w siostrzeńcach (Taka mini wersja spełnienia marzenia o byciu wspaniałym tatą) dzięki nim odnalazłem siłę by spełnić swoje marzenie może nie jako ojciec a jako wujek a w przyszłości jak się wszystko dobrze potoczy jako pedagog w przedszkolu. A czy życie w samotności nie ma sensu ? Nie wiem. Ja Swój sens życia odnalazłem, wierze, że ktoś z góry tak to zaplanował, że chłopcy urodzili się akurat w 3 i 4 klasie technikum akurat przed moimi studiami. Pozdrawiam:)

hm, ja czasem miałam takie chwile że myślałam co by było gdyby się okazało że do końca swoich dni będę musiała żyć samotnie (rzadko mnie nachodzą takie rozkminy, ale bywają). no i doszłam do wniosku, że nie ma się czego bać, tylko trzeba dbać o swoich przyjaciół. a jak chodzi o związek to niektórym brak partnera strasznie ciąży, chcieli by mieć rodzinę itd. ja się do tych rzeczy nie nadaję, więc w sumie staropanieństwa się nie obawiam. :P

trzeba pobyć trochę samemu żeby się z tym obyć , tak mi się wydaje. Czasem jast ciężko, wcale nie przeczę ,ale chyba przychodzi taki moment że się z sobą i tylko sobą da żyć całkiem przyjemnie ,bez potrzeby partnera.

nie rozumiem CIę :-O jak mogłas cierpieć w każdej chwili przez miesiąc samotności? czyli jak jestes w wc smam to też cierpisz, bo jesteś tam samotna??? ja tego nie rozumiem. Uważam, ze nic piękniejszego nie może się człowiekowi przydażyć niż samotność, a Ty widocznie jesteś bardzo pusta (nie obrażam, po prostu stwierdzam fakt) i mało ciekawa nawet dla samej siebie. Nie potzrebujesz czasem posiedzieć w samotności , przemyślec sobie pewnych spraw... uważam że dopiero kiedy człowiek umie być tylko sam ze sobą -będzi eumiał stworzyć prawdziwy, szczery związek. Skroo Ty sama sievbie nie kochasz i sama siebie nie znasz (bo nie masz czasu siebie poobserwowac i poznać, tylko tracisz czas na bezsensowne związki, aby zapchać lukę) to nikt nie zechce ciebie pokochac i ciebie poznawac.

brak argumentów panienka ma :-O

Ja jeśli samotność za bardzo mi doskwiera dzwonię do niej http://ezowymiar.pl/nasi-eksperci/wrozka-jolanta/ - jej dobre słowo potrafi mi pomóc.