stracilam wiare w ludzi

zawiodlam sie juz na tylu osobach ze nie wiem czy nie pozostanie mi zycie w samotnosci. jest tyle dookola falszu obludy psychicznie nie daje rady z tym. a tu wszedzie sie ma do czynienia z takimi ludzmi szczegolnie w pracy

dokładnie :( mam tak samo.. boje się cokolwiek komuś powiedzieć bo nie mam pewności czy to nie zostanie wykorzystane przeciwko mnie.. ciężko się żyje i pracuje w takiej atmosferze..

dokladnie a gdzie pracujesz tzn w jakiej branzy?

pracuje z dziećmi w zawodzie o którym marzyłam do którego dążyłam.. a teraz?? chyba przezywam wypalenie zawodowe.. i to głównie przez zawistnych i zazdrosnych ludzi chcą mnie utopić w łyżce wody..:(

to tylko kwestia skali porównawczej

aż się boje:( nie jestem wychowana na "te" czasy:( nie lubię intryg, złośliwości, zazdrości, chciałabym być w porządku wobec wszystkich ale się nie da.. nie ufam już nikomu..

do autorki topicu - nawet nie wiesz jak dobrze cie rozumiem...mnie tez ostatnio kolejne kilka osob wbilo nóz w plecy....psiapsiola ktorej sie zwierzalam z roznych rozterek okazala sie byc osoba niegodna zaufania - okazalo sie ,ze tak naprawde tylko udawala moja kolezanke ,a za plecami obgadywala mnie i obsmiewala z inymi kolezankami....mam 20 lat i juz totalnie stracilam wiare w ludzi...

a kobiety podobno są takie ciepłe , uczcuciowe i dobre - a tu taka zawiść

w dodatku ta psiapsiola klamala na moj temat by wkupic sie w czyjes łaski...

up up

jest łza ktora nigdy spadnie smiech ktory nigdy nie zabrzmi jest kwiat co nigdy nie zwiednie i milosc co nigdy nie zrani jest dzien co topi sie w blasku i noc co nie ma ksiezyca jest serce co w cieniu sie chowa i oczy szukajace promienia jest taniec w bezruchu trwajacy melodia co falszem istnieje tak lubic cie czy wolno ale chce i mimo wszystko w struny uderzam i chmury dłonia rozxpraszam i lze z policzka ociertam a glos z piersi wyrzalam bo to uspiona w mym sercu melodia prawdy rozbrzmiewa i owym kwiatem sie zdaje a to ze cie LUBIE n iech do ciebie dociera niech przyjazn roza blekitna w ksiezycu zlotawym blasku skulona istnieje w duszy