Bycie samotnym po rozstaniu...

No właśnie, jak długo byłyście/ byliście sami po rozpadzie poprzedniego związku...? czy udało wam się zapomnieć o poprzednim partnerze i potrafiliście rozpocząć coś nowego? Wiem ze pytanie może jest głupie... bo to tez zależy dlaczego sie rozpadł wasz związek. Ale tak mnie dzisiaj wzięło na rozważania nad swoim życiem. Ja jestem poł roku po rozstaniu, po zakończeniu 6 letniego związku i nie potrafię jakoś mysleć o nowym związku, malo tego, uważam ze juz nic dobrego w życiu mnie nie spotka.

Czyli wszyscy w szczęśliwych związkach..:(

każdy dzień przyjmuj jak nagrodę :) a wtedy zaczniesz dostrzegać to co cię otacza,nie hoduj w sobie żalu bo to cię powstrzymuje przed radością życia:) wszystko piękne jeszcze przed tobą;)

Calkowicie zapomniec nigdy sie do konca nie da. A najgorsze co mozesz w tej sytuacji zrobic, to myslec ze "nic mnie juz w zyciu nie spotka".

Ja nawet za nim nie tęsknie, nie o to chodzi, Zostałam oszukana, zdradzona a moj byly partner okazał sie idota jakich malo. Szczęście ze sie z nim nie związałam na stale... boje sie tylko samotności

Ciezko ci zapewne bedzie odbudowac zaufanie do ludzi. A to, ze komus doskwiera samotnosc po rozstaniu, to normalne. Ale jesli nie bedziesz tego az tak rozpamietywac i normalnie funkcjonowac spolecznie, to predzej czy pozniej znajdzie sie ktos nowy (o ile nie bedziesz z gory uprzedzona). Potraktuj to jako lekcje i doswiadczenie.

wiesz co, a po pierwszym długim i waznym związku, który też trwał kilka lat, byłam bardzo długo sama...miałam wprawdzi zaraz tzw. pocieszacza na chwilę, ale zobaczyłam że tak nie dam rady i po prostu zminiłam sposób myślenia i styl życia - udzielałam się wsród przyjaciół, zaczęłam dużo podrózować i poznawać ludzi, żyć b. aktywnie i pozytywnie. Potem były próby nowego związku, randki, rozstania - nie przejmowałam sie jednak jeśli od razu było wiadomo że nic z tego nie wyjdzie. Aż w końcu zupełnie przypadkowo dzięki kolejnej podróży trafiłam na Niego :) czyli podsumowując: Tak na serio to b. przeżyłam to pierwsze rozstanie, potem potrzeba mi było sporo czasu na to by znowu wyjsć do facetów - i już ich tak "nie przeżywałam" jak wtedy gdy miałam te 19,20 lat..... aż w końcu gdy trafiłam na Tego, to od razu wiedziałam że to ktoś kto pasuje do mnie jak ulał....

teraz jestem na etapie rozwijania siebie, podrozowania, poczucia szczescia i radosci,tylko czasem...czasem chce sie podzielic ta radoscia,tym pieknem zycia i..patrze,ze nie ma nikogo przy mnie. wtedy bywa ze placze.ale to przechodzi i znow mam andzieje.

Ja się już nawet nie łudzę.. wybrał inna, boli tylko to że oszukiwał przez kilak miesięcy i spotykał się z nami dwiema.

wspolczuje ci, dlugo byliscie razem, prawie jak malzenstwo :O

tak, prawie jak malżenstwo, al on wolał sobie jeździć do jakiejś dupy na ostry seks...ot historia jakich pełno.:(

Nie wiesz co to samotność.

Dobrze ze Ty wiesz...

wiem co czujesz, on mnie zostawil, czuje sie strasznie samotna, nie mam ochoty na spotkania z innymi facetami, trudno mi zapomniec o nim, nie wiem czy on to samo czuje co ja,bo niby dalej mnie kochal jak mnie zostawil, dlaczego , nie wiem,samotnosc jest okropna