moj problem

Witam was dziewczyny,mam nadzieje,ze mi pomozecie.Mam coreczke,ktora ma 22 miesiace i malo mowi,tzn duzo gada po swojemu,ale ja tylko rozumiem kilka slow da-daj,ezyc-ksiezyc,acia-babcia,adek-dziadek,esek-piesek,otek-kotek,tatek-kwiatek i jeszcze pare slow,ale juz nie bede ich wymieniac.mam wyrzuty sumienia bo to moja wina,za duzo tv ogladala,a ja malo do niej mowilam.Stracilam w ogole werwe do zycia,nic mnie nie obchodzi,moja mama ma raka piersi,niedawno miala zawal,a tata ma ciezka chorobe,lezy i wymaga stalej opieki,tez trzeba sie nim zajac umyc,nakarmic itp.Nie wiem co mam robic zeby coreczka zaczela mowic,jak jej pomoc i jak pomoc sobie,zeby miec sile i chec do zycia.

Boje sie,ze to moze jakies opoznienie rozwojowe,ktoremu ja jestem winna.

nikt nie pomoze

Jesli chodzi o mowienie to ma jeszcze czas, u dzieci to sie roznie rozwija, moja cora jakos tak szybko zaczela mowic i rownomiernie rozwijala ta umiejetnosc, a jej rowiesnica dlugo nic nie mowila i potem w ciagu kilku tygodni wszystko nadrobila, wiec mysle, ze jeszcze nie masz sie czym martwic. Co do checi zycia i wyrzutow sumienia wobec corki to troche rozumiem jak sie czujesz, ja teraz jestem pod koniec ciazy, jest mi ciezko cokolwiek robic i mam wyrzuty, ze glownie siedze w domu z corka, a ona albo musi sie sama zabawic albo cos pika na komputerze, a wczesniej zawsze staralam sie jej duzo ruchu i zajec zapewnic, a teraz nie mam sily:-( sytuacja w ktorej sie znajdujesz nie jest latwa, powinnas byc wobec siebie bardziej wyrozumiala. p.s. jak ja bylam dzieckiem to nikt ze mna nie siedzial, nikt mnie literek i cyferek nie uczyl tylko ganialam z bratem cale dnie i jakos w szkole sobie dobrze radzilam i nawet dwa kierunki ukonczylam.

Musisz do córki częściej mówić i czytać jej na dobranoc:). Choroba najblizszych potrafi wykończyć psychicznie (mój tata jest podczas chemii) ale nie wolno zapominac o zdrowych najblizszych i o sobie :)

dziekuje dziewczyny,staram sie,ale jakos ciezko mi to wychodzi,a moze pojde do psychologa,sama juz nie wiem

napewno psycholog nie zaszkodzi. moja corka ma 2 latka - skonczyla w maju i powiem ci ze do weekendu majowego to tez malo mowila. tak badziej po swojemu, nie wiadomo o co jej chodzi. dopiero po majowce sie dziewczyna rozwinela z mowa. chetnie powtarza wyrazy (wczesniej nie chciala), nazywa wiele rzeczy wlasciwie, duzo nazw przekreca i naprawde z dnia na dzien coraz wiecej mowi. i tak sie rozkrecila chwilke przed 2 urodzinami. takze jak widzisz nie tylko twoja jest oporna do mowienia. spokojnie daj jej czas. kazde dziecko ma indywidualne tempo rozwoju. bedzie dobrze. trzymaj sie :)