Mój facet jest dominujący i niszczy to nasz związek.

Wypowiadają się tutaj zazwyczaj kobiety, które nie miałyby nic przeciwko takim dziwactwom i często mam ochotę żeby jakaś go sobie po prostu zabrała. Podczas seksu mam wrażenie, że każdą mógłby tak sobie brać i nie robi mu różnicy z kim ma seks. Już widzę jak obrabiałby chętnie moje koleżanki. Robi co chce, a kobieta nie ma nic do gadania. Tylko jego potrzeby się liczą i musi dyrygować całym stosunkiem tak jak chce. Nienawidzę takiego seksu. Tak właściwie to czasem mam wrażenie, że chciałby mnie uderzyć i aż się w sobie skulę. Jest taki wielki i nie czuję się z nim bezpiecznie w trakcie stosunku. Chciałabym się kochać normalnie. W moim poprzednim związku była czułość, było mi przyjemnie, a tutaj nie ma nic. Tylko czekam aż skończy. Poza seksem jest kochany i wszystko jest dobrze, ale nie wiem jak długo będę to znosić. Noszę się w sobie z zamiarem zerwania od dawna, ale wszyscy chyba pomyślą, że upadłam na głowę. Moja mama na pewno byłaby rozczarowana, bo liczy na to, że to będzie mój mąż.

moim zdaniem dominacja nie może wykluczać dbania o potrzeby kobiety... to nie kopulacja odarta z czulości a dzika namiętność z wyjątkową bliskością.......... powinnaś porozmawiać z nim otwarcie o tym jak to odbierasz i czego oczekujesz! ;-)

jemu to powiedz nie nam.

No nie wiem. Jak tutaj dziewczyny właśnie piszą czego by chciały to on taki jest. Ja nie odnajduję się w tym zupełnie. Mam ochotę uciec, ale potem po seksie jest dobrze i potem znowu... Teraz porozmawiać o tym nie mogę, bo za długo to trwa. On już się przyzwyczaił, że mu pozwalam i na pewno nie przyjmie tego dobrze.

Baby sobie mogę pisać, jeśli tobie nie odpowiada taki seks to najpierw porozmawiaj z facetem, a jeśli to nie będzie miało skutków to go zostaw. Asertywna bardzo jesteś :O

Rozmowa nic nie da. Lepiej odejdź. Tak będzie lepiej i dla Ciebie i dla niego.

nie ma przyjemności z seksu, jeśli kobieta boi się że facet jej coś zrobi :(

Kobieta pragnie lekkiej dominacji, samca alfa, mężczyzny przez duże M, nie ma w tym nic dziwnego. Nieważne czy to pragnienie dotyczy łóżka, czy życia. Ja jestem za związkiem CDD, ale ja jestem chrześcijaninem :) Jednak jest też samo DD, nie trzeba być religijnym :) CDD - Christian Domestic Discipline Chrześcijańska domowa dyscyplina jest praktyką między dwoma partnerami zgadzającymi się na taki sposób wspólnej egzystencji, wspólnego życia. W takim związku (jest to związek, a nie układ) głową rodziny jest mężczyzna i to on jest odpowiedzialny za związek. Pierwszym jego obowiązkiem jest osiągnąć zdrowe relacje z żoną i dziećmi, czyli stworzyć w domu bezpieczne środowisko, w którym miło będzie przebywać wszystkim członkom rodziny. Kolejnym, nie mniej ważnym, a nawet ważniejszym obowiązkiem spoczywającym na barkach męża i ojca jest aby te zdrowe relacje utrzymać. Dla osiągnięcia celu ważny jest przede wszystkim spokój, opanowanie i racjonalne myślenie. Mężczyzna może wykorzystywać różnego rodzaju środki, jeśli uzna je za słuszne i wspomagające stworzenie szczęśliwej, kochającej się rodziny. Chciałbym poznać wasze zdanie. Czy jest to powrót do tradycjonalizmu, do typowych chrześcijańskich rodzin? Czy uważacie to za coś złego? Bylibyście bardziej skłonni to poprzeć, czy też skrytykować? Liczy się szczera, konstruktywna, ale w kulturalny sposób wyrażona opinia. Mile widziany komentarz na stronie, bo tam mimo wszystko częściej bywam niż na forach. http://domowadyscyplina.blogspot.com/

zostawilas go?