ślepa miłość, ślepa ale jednak to MIŁOŚĆ.

Mam 18 lat, wiem to mało jak na taki temat. Mam chłopaka od dłuższego czasu, było wiele kłamstw, wiele bólu, wiele łez.. jednak nadal jesteśmy razem, wiem, że raczej już tak zostanie po prostu to czujemy i on i ja. Może to się wydać głupie, że w tak młodym wieku tak czuje, ale tak jest, po prostu mam takie przeczucie, że po tym co przeżyliśmy już nic nas nie rozdzieli. Moja Mama jest jednak innego zdania. Oczywiście na początku nie zabraniała mi się z nim spotykać, ale teraz widzę, że jest zła, twierdzi, że to za słaba partia dla mnie, że w takim wieku nie powinnam mieć jeszcze chłopaka na stałe itd.. Wiem, że cieszyłaby się gdyby nasz związek się zakończył.. . Twierdzi, że nie pozwoli mi zrobić takiego samego błędu jak ona kiedy wychodziła za mąż, tak wcześnie. Teraz twierdzi, że mogła wybrać lepiej, że teraz miałaby lżejsze życie. Wiem, że to może błąd, ale czuje, że tak jest mi pisane i nie zmienią tego ostre słowa Matki. Nie mam zamiaru wychodzić za mąż w wieku 19-20 lat, chcę skończyć szkołę itd, ale do mojej Mamy to nie dociera. Jak mam postąpić ? Mielibyście siłę słuchać ciągłych wyrzutów swojej własnej Mamy ? Nie rozstanę się z nim, bo go kocham..