coś dla singli - przeczytajcie

" Czy życie w samotności jest rzeczywiście wyborem? Jest to pytanie często formułowane przez różnych autorów zajmujących się zjawiskiem singlowania (np. Grzeszczyk 2005, Ruszkiewicz 2009). Mimo, iż ich zdania są podzielone, odpowiedź większości brzmi: nie. Ruszkiewicz (2009) wspomina o quirkyalones (pozytywnie zakręconych singlach) i zakłada, że ich pogląd dotyczący korzystania z życia i traktowania go jak dobrej zabawy ma na celu chronić przed poczuciem braku bezpieczeństwa i samotności. Dopuszcza możliwość, iż "ideologia QA [quirkyalones] może być przykrywką chroniącą poczucie wartości ludzi głęboko wewnętrznie niespełnionych" (2006, s. 28). Niekorzystna sytuacja, jaką jest brak partnera, uruchamia różne mechanizmy obronne m.in. mechanizm słodkiej cytryny albo mechanizm zaprzeczania i dewaluacji. Dla Ruszkiewicz (2008) są one samooszukiwaniem się, podtrzymywaniem zdeformowanej rzeczywistości i nie pozwalają rozwiązać problemu. Według Izabeli Wożyńskiej-Więch "prawdziwą przyczyną unikania realnych związków nie jest dbałość o poziom samorealizacji, lecz lęk przed odrzuceniem przez otoczenie" (za: Ruszkiewicz 2008, s. 131). Podobne przypuszczenia wysunęła Ewa Grzeszczyk (2005), badająca zjawisko single proffesional women. Jeszcze bardziej dosadnie ujęła to Małgorzata Domaglik w 2005 roku w programie Warto rozmawiać, zaznaczając, że "singiel to ideologia, żeby nie czuć się samotnym" (za: Ruszkiewicz 2009, s. 55). "

To prawda, toteż ja nie ukrywam, że czuję się starą panną, ale skoro muszę być sama, staram się być szczęśliwa w miarę możliwości.

No i?

no proszę, takie "doktory" a identyczne wnioski można przeczytać na kafeterii. tyle właśnie jest warta ta cała "socjologia" i "psychologia". traktować te dziedziny jako naukę to obraza dla nauki.

u mnie mechanizm obronny uaktywnia sie jak tylko jestem w związku. WOlę być sama, wtedy życie jest dla mnie spokojneijsze, przyjemniejsze i w ogóle jest swobodniej. Nie rozumiem dlaczego nie używasz swoejgo rozumu tylko cytujesz słowa jakies tam ludzi, którzy w pzreciwieństwie do ciebie mają swoje zdanie i je wypowiadają. Problem polega tylko na tym, że to jets ich zdanie, a oni i ich zdanie mnie nie interesuja, poniewaz mam własne, ale rozumiem, ze za ciebie inni muszą myślec i wysuwac tezy o zyciu i związkach, że to obcy lepiej wiedzą niz ty sama, czy chcesz z kimś być czy nie :-O Dziękuję Bogu, ze dał mi jasnośc umysłu i nie jestem tak ograniczona jak większość

A można dobrze żyć w samotności. Odkąd się urodziłem jestem sam, żadnych przyjaciół, znajomych i innych tego typu relacji. Były takie tam koleżeńskie znajomości ale tylko w szkole, a poza nią już nie.

"Dziękuję Bogu, ze dał mi jasnośc umysłu i nie jestem tak ograniczona jak większość" dzięki temu możesz się oszukiwać ile tylko chcesz, brawo :D

Coś w tym jest ponieważ nie mogę spotkać żadnej fajnej kobiety z którą łączyłoby mnie coś więcej wolę pozostać singlem.

bzdet, znajde chwile jutro to wkleje kilka linkow znanych psychologow o zupelnue innej odwrotnej wrecz tresci tak wiec zrob sobie kotleta i idz spac dziecina a kazdy niech zyje jak chce a pano domagaliknto stara qrwa i kazdy normalny to wie zento zaden autoryrte:-)