tęsknię i tęsknię,kocham i kocham...

i jest strasznie smutne:(

Głowa do góry kiedyś minie :)

baja mam podobnie,mija,nie ma,a tu BUM i znów wraca jesli miało sie dla kogoś szczere uczucia i się bardzo tą osobe lubiło to chyba moze trwac własnie WIEKI

A czemu mam tak nie pocieszać sama tęsknie już rok ,i mam już tego dość :( Więc tak się pocieszam i innych też.

Fakt to boli ale cóż zrobić trzeba albo walczyć albo odpuścić ja sam nei wiem co zrobić ,ale walka nic nie daje, trzeba wziąść sie w garść i liczyć że kiedyś bedzie lepiej.

A ja na początku jakos nie odczuwlam,rozstalimsy sie w kłótniach strasznych,ale gdzies przewijał się ,zaznaczał swoją obecnosc,i mimo,ze wiem jakie są realia,ze ma inne priorytety w zyciu,i nigdy nie bedzie dla mnie,i nie bedzie mial czasu,to tęsknię nadal,a to juz sporo więcej czasu Kasia niż u Ciebie,ale moja tęsknota nie wpływa na nic,zucie się toczy dalej,tylko czasami jestem bardzo smutna

Czyli nie minie,co najwyżej zmaleje ale zawsze będzie gdzieś w ukryciu czekać by o sobie dać znać,U mnie nie było jakiś kłótni w sumie skończyło sie przez błahostkę.Trwało krótko ...za krótko;p

:P

wypraszam sobie mam dopiero 34 lata :P

Człowiek czy ma 34 lata czy ma 22 czy jest kobietą czy facetem tak samo cierpi po stracie czegoś cennego

andrzej pierdolisz z wiekiem człowiek się uodparnia

a to było do autorki w odniesieniu do tego, że cierpi juz 1000 lat ;)

no tak ale jak ktoś wiedzie szczęśliwe małżeństwo przed 25 lat i nagle wychodzi na jaw romans ojca rodziny to myślisz że matka przyjmuje to na klatę bo ma już 49 lat? To zalezy od doświadczenia bo jeśli kogoś sytuacja rozłoży w późnym wieku to i tak polegnie.

ostatnie posty są nie moje;/

też tęsknię kocham