Czy byłabyś zainteresowana takim chłopakiem?

Rozmawiasz z, bądź co bądź, kobietą i nie spodziewasz się materialistycznego podejścia, o naiwny... Zależy czyje przyjemności się spełnia.

Widzę, że na Twojej wycieraczce przed drzwiami pantofel będzie leżał:P

O... może rzeczywiście jednak jest dla mnie nadzieja, skoro po parunastu zdaniach jakaś kobieta zaczyna myśleć, że da się mnie zmienić. To już prawie jak ostatnia prosta do małżeństwa;) A co do materializmu? Przykro mi, ale chyba moja psychika niestety została dogłębnie skażona tymi wszystkimi komediami romantycznymi, które oglądam w długie samotne wieczory, skrycie marząc o "prawdziwej miłości";) A wyrazem mojego konformizmu niech będzie fakt, że mam nadzieję iż żadna kobieta nie postanowi mnie jednak uświadomić że tkwię w błędzie:)

:D halo kolego pobudka ja ci tu nie oferuję relacji prowadzącej do małżeństwa tylko terapię przystosowawczą do społeczeństwa :D

To miałbyć żart, coż nigdy nie byłem w tym dobry. Naprawdę nie słyszałaś takiego pięknego przysłowia: "Kobieta ma nadzieję, że po ślubie mężczyżna się zmieni, a on się nie zmienia. Mężczyzna ma nadzieję, że po ślubie kobieta się nie zmieni, a ona się zmienia". Kiedyś może to zbadam dokładniej:) Ciągle jednak nie mam pojęcia o jakiej terapii mówisz:)

Rozumiem, że to była ładna metafora samotnego wieczoru na redtube?:P No, dyplomatą to owszem jesteś.

Widzisz? I to jest właśnie stereotypowe myślenie, że facet musi oglądać RedTube. A może ja naprawdę oglądam "Rozważną i Romantyczną' czekając na mojego pana Darcy'ego, który przybędzie na białym koniu i mnie uratuje:P

życie mnie nauczyło, że nadzieja jest matką głupich, w dodatku bardzo płodną ;) Ciągle jednak nie mam pojęcia o jakiej terapii mówisz jest ci dobrze w tej skorupie?

To jest rzeczywistość nie stereotypy :P Skoro czekasz na pana Darcy'ego to lepiej zmień tytuł na "Czy byłbyś zainteresowany takim chłopakiem?"

Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, że jest mi wygodnie i że nigdy nie miałem jakichś szczególnych wymagań. Tylko, po prostu, czasem przeraża człowieka właśnie ten brak zmian i perspektyw na przyszłość, że zawsze wszystko będzie tak samo. Tyle;)

Powiem tak, że jeden "coming out" na raz wystarczy, ja mam swoje lata, powoli jest lepiej:)

ja nie pytam czy jest ci WYGODNIE, bo o to jako konformista z pewnoscia sam zadbac potrafisz. ja pytam czy jest ci z tym DOBRZE?

Napisanie tego tematu było dla Ciebie coming outem? A co za różnica co wiedzą wszyscy którzy Cię znają? Gdyby sądzili inaczej rzeczywistość była by inna?

Pewnie nie:) Zależy od dnia, tego co mam na głowie itp.

Oczywiście, że tak. Wszak w znaczącym stopniu Twoją rzeczywistość kształtują otaczający cię ludzie, ergo ich postawy wobec ciebie. Czyli jeżeli myślą o mnie coś innego, moja rzeczywistość jest inna. Wszak mówiłem, że jestem konformistą. A co do "coming out" to niemalże oficjalnie przyznałem, że coś jest nie tak z moim życiem, to nie "coming out'? Wiedziałem, że muszę znaleźć lepszy słownik do angielskiego;)

ano widzisz... wracamy do punktu wyjścia zestaw cech jaki masz w posiadaniu niekoniecznie zapewnia ci komfort psychiczny mimo starannie pielęgnowanej niechęci do non-konformizmu ergo: ze ślepej uliczki wyjazd jest tylko do tyłu

Niemalże i prawie robi dużą różnicę :P Czyżby Twoje dzieciństwo nie przygotowało Cię do dojrzałości, samodzielnie podejmowanych decyzji, zaufania samemu sobie?

Ale co mnie to właściwie. Ja spadam, a Ty zastanów się czego chcesz, autorze

Nie, w tym momencie mylisz komfory psychiczny raczej z rozejrzeniem się wokół i zauważeniem, że ludzie w moim wieku się pobierają, planują rodzinę, mają plany zawodowe, a mi się nie chce. I jakbym miał 5 lat mniej to nie miałbym z tym żadnego problemu, ale w tym momencie coś się zdaje być ze mną nie tak:) Ach, gdybym ja tylko wiedział czego to ja chcę:D

Trudno, nieważne, czas i na mnie, do zobaczenia może kiedyś:)