Przerwa w zwiazku

Jestem z dziewczyna od 3 lat, bylo nam dobrze, chociaz byly tez trudniejsze dni, glownie z mojej przyczyny. Troche ten zwiazek byl na odleglosc, poniewaz ja mieszkam w Polsce a ona za granica, ale caly czas ze soba rozmawialismy, pomagalismy sobie i co najwazniejsze - ufalismy sobie bezgranicznie. Teraz, jak dziewczyna wrocila do Polski, gdzie ma mase przyjaciol, w wiekszosci facetow (praktycznie ciagle spedza z nimi czas), oznamila mi, ze to juz nie to smao co kiedys, i ze juz "srednio" mnie kocha. Praktyznie zamknela sie na mnie calkowicie, malo mi mowi,prawie wcale nie rozmawiamy. Co wiecej, nie moge byc teraz przy niej ( tak jak wa kazde inne wakacje), jestem z innego, dosc odleglego miasta. Umowlismy sie, ze przez miesiac nie bedziemy ze soba utrzymywac kontaktu (czyli caly ten czas, jaki bedzie w Polsce), tak, zeby sobie to wszystko przemyslala,ogarnela. W kazde wakacje czulem sie, ze schodze na boczny tor, ze ma mniej czasu dla mnie, ale po powrocie za granice, gdzie aktualnie mieszka wszystko stawalo sie normalne, wygaldalo tak, jakby nie widziala za mna nikogo. Czy to ma sens, ta przerwa? Moze jak wroci na obczyzne, gdzie jest praktycznie sama, bez przyjaciol, to zda sobie sprawe kim tak naprawde dla niej jestem i bedzie jak dawniej?

daj sobie spokoj z tą szmatą, nic z tego juz nie bedzie

Nie jest szmata. Naprawde stara sie mnie kochac, tylko jakos wewnetrznie juz nie potrafi. Co myslicie, powakacjach to sie zmieni? Jesli tak, zrobie wszystko, zeby juz takiej sytuacji nie bylo, zeby nigdy nie pomyslala, ze mogloby mnie przy niej nie byc.