kto mi wyjaśni ?

jestem średniej urody, bez gustu, introwertyczka poza tym leczę się od kilku lat na depresje dwubiegunową, z tego też powodu nie do końca zachowuję się normalnie, raz apatyczna raz histeryczka, czasami ciezko mi sie mowi. A mimo tego nigdy nie mialam problemu z powodzeniem u facetów. od dwóch lat jestem ze wspaniałym facetem, skrzywdzilam go na kazdy mozliwy sposob a on dalej chce ze mna byc. w ogóle nigdy nie zostałam porzucona... jak to mozliwe?

miłość? i też pewnie akceptuje twoja chorobę i wie z czym się wiąże?

zastanawia mnie tylko to dlaczego ktos chce wiazac zycie z osoba chora. czy to masochizm ? sama siebie mam dosc a co dopiero ktos obcy