Romans z przyjacielem

Zaczne od tego ze moje zycie ostatnio przypomina napedzony kolowrotek. Pomozcie zrozumiec. Pol roku temu zginal w wypadku moj maz. Ten czas zblizyl bardzo do siebie jego najblizszego przyjaciela i mnie.Pewnego wieczoru zostalismy sami. Skonczylo sie lozkiem. On twierdzi ze tego nie chcial, ze to stalo sie samo przez alkohol , mimo ze 2 tyg pozniej jeszcze szukal dotyku. On jest w zwiazku od 11 lat. JA tez niczego od niego nie chce. Wtedy bardziej potrzebowalam przytulenia a nie seksu, ale niestety poplynelismy. Problem w tym ze nie moge przestac o tym myslec. Chyba sie zauroczylam. Powiecie ze to zalosne..jeszcze nie skonczyla sie zaloba. Tak - z tego tez sie jeszcze nie zbieram. On chyba juz ode mnie ucieka, od tej rozpaczy i moze od wyrzutow sumienia. Pomozcie to poukladac, prosze.

NIe nie jesteś żałosna, jesteś bardzo smutna i samotna. Najłatwiej potępiać nie będąc w takiej sytuacji. Współczuję Ci bardzo.

Mąż na pewno chciałby byś ułożyła sobie życie jak najprędzej, choć nie wiem czy akurat ze swoim przyjacielem...Myślę, że powinniście trzeźwo myśleć.

nie jestes załosna,przezyłas wielka tragedie i szukasz ukojenia, współczuje Ci bardzo :( co do przyjaciela to daj mu czas, niech on to sobie poukłada wszystko

Wiecie..tu jeszcze jest jeden problem, on jest sporo mlodszy ode mnie. Dzis psychiatra przepisal mi antydepresanty, moze bedzie lepiej kiedys....

Będzie lepiej. Nie możesz utopić się w żalu i rozpaczy. A przecież romans nie musi być związkiem na całe życie.