porażka, co myślicie?

bylam z chłopakiem 2 lata, bylismy bardzo szczesliwi. Nie rozumiem jednak tego że on przede mna byl z dziewczyna 4 lata, zaraz gdy "zakonczyl" zwiazek z nia, zaczal spotykac się ze mną. To znaczy, na poczatku przez 3 miesiace jak spotykał się ze mną to spotykał się czasami również z nia za moimi plecami. Potem ona wybuchła i gdy on jej oswiadczył ze juz wiecej nie bedzie sie z nia spotykał bo KOCHA mnie, w złości wszystko mi powiedziała. Powiedziała że dwa razy mnie z nią zdradził. On nie umiał mi się przyznać, chciał wszystko zataić. Oczywiście potem się tłumaczył że wcale jej nie kochał. A to że zdradził - on tłumaaczył i mówił mi że lepiej mam się jej spytać kto kogo zaczął całować. :/ Były płacze i lamenty. Ale mu wybaczyłam i przez dwa lata bylismy bardzo szczesliwi. Mamy ze sobą sporo zdjęć które doskonale to ujmują, i wracaja wspomnienia a wraz z nimi łzy ze to już koniec. Gdy się rozstalismy, on za niecałe 2 lata wziął ślub z jakąś dziewczyną. Dzisiaj mija rok od jego ślubu a ja oczywiście nie mogę sobie znależć miejsca na ziemi bo tęsknię za nim i wracam do tamtych naszych wspólnych dni. Czy możecie mi wytłumaczyć że taki chłopak jak on właśnie znalazł szczęście, czy po prostu już taki jest ze nie potrafi być sam, albo co?? Ja nie umiem sobie tego wytłumaczyć że tak to wszystko załatwił..........

nie potrafi być sam. są tacy ludzie, a ja ich kompletnie nie rozumiem, bo biorą pierwsze lepsze, co podleci. poza tym nie masz co robić, tylko tęsknić za jakimś palantem, który Cię oszukiwał? zapomnij o nim, nie ma się co oglądać na przeszłość.

piszcie

Nie potrzebnie wybaczałaś. Po tamtej szybko się ocknął i po tobie też. Ten typ tak ma:)