Czy jestem aż tak zła....

Wiem że pewnie mnie tu zaraz ktoś zlinczuje... Mam męża z którym przeżyłam 10 lat w tym 4 lata jesteśmy po ślubie. Mamy 3 letniego synka. 1,5 roku temu mój mąż zostawił mnie na pół roku dla 20 letniej sąsiadki. Cierpiałam strasznie, on mieszkał z nami a oficjalnie pokazywał się z nią. To było piekło. Nie wiedziałam dlaczego tak się stało - było między nami dobrze aż tu nagle taki cios. Dziś żałuję ze go nie wyrzucilam tego samego dnia. Po pół roku wrócił, skomlał jak pies że kocha, że zrozumiał. Smsy od jego kochanki długo jeszcze dostawałam. Ale przyjęłam go z powrotem. Jednak ciągle mu wyrzucałam to co zrobił, drażnił mnie. Drażnił mnie jej widok w mieście. I stało się. Ja też sobie kogoś znalazłam. Przypadkowo. Znaliśmy się jakiś czas. Zawsze był ciepły uśmiechnięty... Są tacy ludzie na których patrząc humor się człowiekowi poprawia. On jest właśnie taki. Powiedzialam mężowi że odchodzę, że go kocham. I teraz to ja jestem ta zła , najgorsza - co ma kochanka. Bo mąż jak twierdzi zrozumiual swój bład i wrócił a ja nie zbuduje swojego szczescia na jego nieszczesciu. A przecież to był tylko mały jego błąd...

Po jego odejściu przestałam wierzyć w małżeństwo. Całkowicie. Niczego ono nie zmienia. Po co to komu :( I po raz kolejny to ja czuje sie winna. Czulam sie winna kiedy odszedl, czuje sie winna teraz

Po co ci zdradzacz jak tamten moze byc lepszy.

nie czuj sie winna!!!! nie powinnas pozwolic wrócic mężowi, a teraz badz szczesliwa bo z waszego małżęństwa i tak by nic juz nie było, rozwiedz siei badz szczesliwa:)

Lila prowde godo :)