kryzys ...?

mam 20 lat, on 25. Jestesmy ze soba 2 lata. Ja zywiolowa, spontaniczna, chcaca wyciskac z zycia ile wlezie. On flegmatyk, chcacy zalozyc rodzinke, miec dzieci i rodzinne niedzielne spacerki. Pantoflarz do bolu. Na poczaatku imponowala mi jego zabawowosc, poczusie humoru, dobro. Teraz stal sie powolny, bardziej zamkniety, nie umie nic naprawic, nic nie kapuje, nie mysli logicznie ( na poczatku bym inteligentny ). To ja musze nosic w tym zwiazku spodnie. Gdybym to Ja nie zaproponowala wyjzdu czy wyjscia zycie spedzilobysmy w domu. On jest bardzo bardzo dobym czlowiekiem. Jestem swiadoma tego ze on na mnie nie zasluguje i ze swieczka szukac takiego. Jednak zaczyna mnie to meczyc.... Tydzien temu dal mi pierscionek a wczoraj mu go oddalam. Powiedzial ze nie bedzie o tym gadal w nocy a dzisiaj rano to ja musialam zaczac temat bo on sie do tego nie zabieral nawet. Ja nie rozumiem jak mozna az tak bardzo nie brac nic w swoje rece. Dodam ze jak go poznalam bym idealem dla mnie. Ja wiem ze z czasem ktos ma swoj bagaz wad ale nie ze zmienia sie w kogos innego... Plakac mi sie tylko chce...

róznica wieku i tyle w temacie, ty chcesz sie wyszalec a on juz sie wyszlal

nie chdozi o roznice wieku. Ja szalalam jak mialam 18 lat. Mimo wieku jestem bardzo powazna i rozsadna. Wiele juz przeszlam. Brakuje mi po prostu emocji. Wkurza mnie to ze wszystko jest na mojej glowie. Wszystko moge przewidziec. Cos za cos. Żadnych przygód, żadnych atrakcji, żadnych emocji - nie wiem czy tak chcialabym zyc. W zamian mam jednak zapewnina stabilizacje i spokoj. Brakuje mi w nim tego aby byl silny... Co prawda robi to o co go poprosze ale sam sie nie domysli. Trzeba mu palcem wskazac jak malemu dziecku

nie mysle tylko o imprezach bo mysle juz powazniej, to kwestia jego cech charakteu

''...W encyklopedii definicja słowa "Pantoflarz" powinna brzmieć "Nuda, nuda, nuda..." Czegóż podniecającego, zaskakującego, fascynującego możemy spodziewać się bowiem, po mężczyźnie (!?), który nie ma na żaden temat własnego zdania, którego każda reakcja jest do przewidzenia, ponieważ polega tylko na przytakiwaniu? Kobiety to podobno płeć słabsza, potrzebująca oparcia, poczucia stabilizacji i bezpieczeństwa. Czy to wszystko zapewni nam ktoś, komu wygodniej jest pozostawać w naszym tle? ...."