i znowu od 14 września

będę go widywać a już prawie zapomniałam i co zrobić? jak w sobie zdusić tą fascynację? a może to nic złego? może mężatka może podziwiać kogoś innego niż mąż (jeśli nie doprowadzi to oczywiście do zdrady itd.)? jestem wierna w 100%, nie myślę o tym mężczyźnie w kontekście tego, że bym chciała z nim czegoś więcej po prostu gdy go spotykam jestem zachwycona, lubię sposób w jaki ze mną rozmawia, tą jego energię, jego uśmiech uwielbiam sztukę, którą tworzy jak myślicie? czy ja jestem złą żoną? :(

zdarza sie :(

no ale co robić? cieszyć się po prostu tym, że go poznałam? cieszyć z każdego spotkania? czy zrezygnować z życiowej pasji i go nie widywać?