Jak powiedzieć szefowi, że odchodzę?

W biurze rachunkowym pracuje od kwietnia. Jednakże od września biuro zmienia lokalizację, dojazd mialabym z 1,5-2 h w jedną stronę( a teraz 30 min). Co więcej szef co miesiąc podpisuje ze mną umowę, czasami muszę się przypominać 5 razy ( i kilka dni przepracowuję bez umowy!). A to jedno mówi, a robi drugie. Często zapomina, że o coś go prosiłam. Ostatnio umówiliśmy się, że o 16:30 przyjedzie do biura coś omówić, a potem wracajac do domu podrzuci mnie na miejsce spotkania ze znajomymi (bylam umowiona na 17:15). I co? Nie przyjechal. Co wiecej nie zadzwonil. Czekalam na niego, w koncu wkurzona dzownie, a on odbiera i mowi, ze sobie wyjechal nad jezioro. Nie szanuje mojego czasu i np. spoznia sie godzine. Znalazlam inna prace (dzis sie o tym dowiedzialam). Z szefem bede sie widziec we wtorek. Teraz jest ciezki czas u niego w firmie, duzo zalatwiania i jest ogolnie przed podroza poslubna. Nie chce sie zachowac chamsko. I palic mostow, bo musi mi jeszcze wyplacic wynagrodzenie za sierpien. Jak uargumentować swoje odejscie?

Jak? Spokojnie i rzeczowo.

Przecież nie jesteś przywiązana do pracy na stałe, nie odpowiadają Tobie warunki to normalnie odchodzisz. Żeby się jeszcze bać o wypłatę i nie informować, bo może nie wypłacić, ku**a cała Polska.

Panie XX chciałam panu powiedzieć że będę musiała zrezygnować z etatu. Bo dostałaś lepszą propozycję, i bliżej. I tyle. Tylko pamietaj ze jesli masz okres wypowiedzenia to nie zaczniesz od razu pracy w nowej firmie więc spokojnie ogarnij sobie wszystko. A szefem sie nie przejmuj- nie pierwszy, nie ostatni. To Ty pracujesz dla nich, i to oni potrzebuja Ciebie, a nie odwrotnie. :)

Zastanawiam sie, czy nie powiedziec przyszlemu pracodawcy, ze owszem podejme sie pracy, ale np. od 20 wrzesnia? On 20 wyjezdza na podroz poslubna, a spraw co nie miara. Nie chce go zostawiac samego, bo to chamskie, ale jak sobie przypomne te wszystkie niunse z nim, to mnie krew zalewa.

Pracuje na umowe zlecenie. Okres wypowiedzenia mnie nie obejmuje. Mam umowe na sierpien, na wrzesien jeszcze nie. Ale nie chce byc tez chamem, zostawic go w trudnej sytuacji samego. No i sie waham w tej kwestii takze.

własnie to, co na początku napisałaś podaj jako głowny powód. Znalazłaś prace blisko miejsca zamieszkania i z żalem musisz zrezygnowac z obecnej, ze względu na przeprowadzkę, niestety.

zero skrupolow-zostaw go samego-jak cie zle traktował- to powinnas mu zyczyc by został calkowicie sparalizowny i nie mogł sie sam podetrzec- praca to dzungla

No tak. Ale on sie mnie pytał czy bedzie mi pasować tam czy rezygnujemy ze współpracy. Przed jego wyjazdem nad jeziorem powiedziałam, że na razie tak. No ale trafiła mi się fajna praca. I blisko. I bardziej w zawodzie, którym wiążę przyszłość.

pracodawcy nie maja skrupolow wobec pracownikow- twoje skrupuly sa dzieicnne- ja bym zostawila -swiadectwo pracy wziea -i wsio

patrz na swoj inters -a nie na obcych

Właściwie to mogę mu powiedzieć, że owszem mu pomogę, ale w weekendy. I tylko we wrześniu. Myślę, że to byłoby fair z mojej strony.

Fair z Twojej strony? Jak masz umowę na sierpień - to na sierpień. Olesia - ja rozumiem Ciebie, ja też pewnie bym tak postąpił, ale też musisz w końcu zacząć dbać o siebie. Praca = umowa, nie możesz zawsze wszystkiego brać tak personalnie. Ty będziesz pomagała w weekendy a on Tobie pewnie za to nie zapłaci ;)

Ten szef to obcy dla ciebie człowiek. Przestań traktować pracę i ludzi z niej jak rodzinę. Dorośnij.

Dzieki za rady. Dam znać, jak poszło.