beznadziejna sprawa

Pewnie czytając to będziecie się zastanawiać ile ja mam właściwie lat i jak możliwe aby dorosła 24 latka zachowuje się jak rozkapryszona 15-latka.. Zaczynając historie od tego, że jestem w związku..czy szczęśliwym? szczerze wątpię, ale chyba sama nie umiem podjąć pewnych kroków okazując się wielkim tchórzem. Tkwie w związku z facetem którego nie wiem czy kocham, nie czuje wielkiej tesknoty, obawiam się że jest to tylko lęk przed samotnością. I żeby było ciekawiej pojawia się ktoś trzeci, poznany zupełnie przypadkiem w sieci, facet który wydaje się odpowiedzialny, który wie czego chce, który mi odpowiada i który mieszka odemnie 150 km. I tu się nasuwa pytanie - co mam robić? nie mogę być nie wporządku i tak już sumienie mnie gryzie. jeden nie wie o drugim,a muszę o czymś zdecydować.

wiesz co mysle ze jezeli nie jestes szczesliwa w swoim terazniejszym zwiazku i nie nie masz pewnosci czy cos czujesz do drugiej osoby to raczej nie ma sensu tego dluzej ciagnac... wiesz lepiej byc nieszczesliwym samej niz z kims a potem nie daj boze wasze dzieci beda musialy to znosic. zawsze jest wielki strach przed samotnoscia, ale musisz patrzec tez na to ze bedac z osoba ktorej sie nie kocha wcale nie jestes szczesliwa. tym bardziej poznalas kogos kim mozesz byc zainteresowana.mysle ze powinnas z nim porozmawiac i dojsc do wniasku jakiegos bo zdrada jest najgorsza a przeciez pilka musi byc po twojej stronie boiska :)

tylko najgorszy jest strach przed nieznanym. moze nie wyjsc, odleglosc, wlasciwie slabo sie znamy i zostane sama, ale byc z kims ze wzgledu na to ze nie chce byc sama jest zła

mam podobna sytuacje do ciebie