Zerwane zaręczyny.

Kilka dni temu zerwałam zaręczyny i wiem, że dobrze zrobiłam, bo mnie oszukiwał, kłamał, nie dotrzymywał słowa i ciągle zmieniał zdanie, nie licząc się ze mną. Ale teraz tak strasznie mi go brakuje :(.

Tere ty mu się oświadcz

znajdż drugiego

Łatwo mówić: znajdź drugiego. Nie można ot tak, w tydzień wymazać wszystkich pięknych słów, wspomnień, przeżyć. Nie tak łatwo przyzwyczaić się do jego braku, budząc się o poranku z jakąś myślą o nim, ale w pustym łóżku. Nie tak łatwo być samej we wspólnym mieszkaniu. Dla mnie to była poważna sprawa, sądziłam, że zaręczyny są raz w życiu. On też zresztą mówił, że gdyby mnie nie kochał i nie uważał za tą jedyną, na zawsze, to by się nie wykosztował na pierścionek :). Bo to miało być na zawsze, oboje uważaliśmy się za swoje drugie połówki, za jedną duszę w dwóch ciałach. Ale życie zweryfikowało to inaczej. Nie tak łatwo jest się pozbierać, gdy wszystko w tym cholernym mieście mi go przypomina (i nie, nie mogę wyjechać, bo tu studiuję).

.

Oszukiwał, kłamał, etc., etc.... Prawdziwy aniołek. Warto za takim płakać?

i dobrze ci tak :)