Czy jest sens wiązać się z marynarzem?

Poznałam chłopaka, który mnie zafascynował z wzajemnością. Oboje jesteśmy wolni, on jest starszy ode mnie o 3 lata, ale to chyba nieistotne :) Mieszkamy nad morzem w sąsiednich miejscowościach, ale... on pracuje jako marynarz. W sumie nawet gdy ze sobą zamieszkamy, będziemy razem najwyżej przez parę miesięcy w roku. Oboje się zaangażowaliśmy, ale zastanawiam się, czy uda nam się wytrwać w takim związku. Wiadomo, w razie ewentualnego ślubu i dzieci - ze wszystkim zostanę sama. Ale to naprawdę cudowny facet i nie chcę pochopnie rezygnować... Proszę, doradźcie coś!

Może któraś z Was również stanęła przed takim dylematem i będzie potrafiła mi coś doradzić :)

teraz pełno takich związków faceci wyjeżdżają żeby zapewnić byt rodzinie i też ich nie ma x czasu. Na morzu kogo tam poderwie syrene?

marynarze zdradzają w każdym porcie. znam jednego, straszny z niego chuj :o

Naprawdę tak zdradzają? :( Zawsze wierzyłam, że mężczyzna jeśli ma silną wolę, może być wierny kobiecie, nawet gdy ona jest daleko.

To legendy moja Słodka . Kiedyś byli marynarze z rejsami półrocznymi , albo i dłużej. Obecnie są kontrakty , mogą trwać 4,5 albo 8 tygodni (promy) Rybołówstwo dalekomorskie to inna bajka , tam jest inaczej (jakby). Nie martw się tym...żeby się "zakontraktować" trzeba mieć wieeelki staż w pływaniu , albo szczęśliwą passę.

LCroft - ten "mój" pływa w długie rejsy, po kilka miesięcy. Inaczej pewnie nie byłoby tego topiku.

No i dlatego napisałam , że istnieje możliwość pływania na krótkich rejsach. np na promach (Gdynia, Gdańsk)

Miałam faceta marynarza i nie polecam. Zaraził mnie chorobą weneryczną, z której długo się leczyłam :O

I jeszcze sie wypierał mówiąc, że to na pewno ja go zdradziłam, kiedy był na morzu. Gnojek :O

Naprawdę nie ma ani jednej dziewczyny w szczęśliwym związku z marynarzem??

i bardzo się kochamy, ale na początku było trudno. Na szczęście akurat w czasie gdy urodziła się nasza córeczka byliśmy razem i mogłam liczyć na jego pomoc. Na początku też obawiałam się zdrady, ale postanowiłam sobie, że będę mu ufać i okazało się, że to był dobry wybór. Jesteśmy razem 10 lat, w tym 7 w małżeństwie. Najbardziej chyba mała tęskni za tatą, zbiera muszle, które on przywozi jej z różnych rejonów świata i często dopytuje, kiedy wreszcie tata wróci :)

LCroft, ale KAŻDY marynarz nie może chyba pływać w tak krótkich rejsach, i akurat Ci tych których znam pływają w długich raczej. ­ A co pytania, każdy ma inne zapatrywania. Ja chyba bym nie wytrzymała, ale kto wie może jakbym była naprawdę zakochana...

Ciekawy temat:

A ja mam męża marynarza - Twój post bardzo podniósł mnie na duchu :)

i jestem meeeeeeeeeeeeeeeeeega szczęśliwa:) tyle że mój ma kontrakty 6tyg/6 tyg, więc da sie znieść:) O zdradzie nie ma mowy, bo na statku,na którym pływa sa same chłopy, a na ląd nie moga schodzić:) Twój chłopak może poszukać pracy w innej firmie-niekoniecznie polskiej i pracowac na krótsze kontrakty.

ja tez mam męża marynarza - a macie dzieci? Bo tak się zastanawiam, że to ciężko ogarniać dom, zajmować się dziećmi zupełnie samemu. Nie ma żadnej chwili dla siebie, zwłaszcza, gdy są małe. Nie mówiąc już o samotnej ciąży, która może się zdarzyć :(

dzieci jeszcze nie mamy, ale planujemy:) Ja wychodze z założenia,że wszystko da sie pogodzić, zorganizować itp. tym bardziej,że -jak napisałam wyzej-mój mąż ma stosunkowo krótkie kontrakty.

oj ciężka sprawa z tymi marynarzami.też byłam w zwiążku z marynarzem.rozstaliśmy się nie przez zdradę,czy to że on wypływa a ja nie wtrzymywałam rozłąki.był inny powód.a co do ich zdrad.to jedni zdradzają,drudzy nie.zależy od charakteru i od faceta.zdradzić można również być na miejscu i mieć żonę u boku.

Dziękuję za wszystkie wypowiedzi :) każdy punkt widzenia jest dla mnie cenny.

Tu masz cały topik o tym, 533 stron o marynarzach i marynarzowych, poczytaj sobie:P http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3208810 A tak w ogóle to jestem w podobnej sytuacji do Ciebie, z tym, że mój kolega jeszcze z czasów licealnych też jest marynarzem, już dawno się mną interesował, teraz po latach znów zaczął, spotykamy się, z tym, że ja jak na razie nic do niego nie czuję i szkoda mi go, bo to dobry chłopak:o

Z jednej str bardzo go lubię, a z drugiej jakoś nie mogę się na razie zaangażować, dlatego nie wiem czy brnąć w to dalej z nadzieją, że może z czasem coś do niego poczuję, czy odpuścić:(

kjnekw to juz chyba sama powinnaś wiedzieć czy czujesz cos do niego czy nie.jak wypłynie to sie przekonasz.tesknota itd

Tamten topik już widziałam, ale ja jeszcze nie jestem w związku, więc pytam osób, które też stawały przed takim dylematem :)

chce to bedzie zdradzac majac blisko swoja babe.Malo to takich? wszystko zalezy od charakteru