Chce zeby dzieci mialy lepsze zycie! Wyjezdzam.

Mam dosyc tej pipidowy w ktorej mieszkam, nudnej pracy, brzydkiej pogody, kretynskich mamusiek w szkole... Chce stad wyjechac! Dac moim dzieciom szanse na lepsze zycie. Ale nie w Polsce. Chce zeby nauczyly sie jezyka obcego w naturalnym srodowisku, zeby zobaczyly troche swiata... Czy ktos z wasma podobne plany? Czy moze jest ktos kto wyjechal z Polski z dziecmi w wieku szkolnym i moze mi powiedziec jak dzieci zniosly ta zmiane?

no to zdecyduje się czy "wyjeżdżasz" (jak piszesz w temacie), czy może "chcesz stąd wyjechać" jak piszesz w wątku, czy może się wahasz jak podsumowujesz: "Czy ktos z wasma podobne plany? Czy moze jest ktos kto wyjechal z Polski z dziecmi w wieku szkolnym i moze mi powiedziec jak dzieci zniosly ta zmiane?" Mnóstwo moich znajomych wyjechało... Niektórzy bardzo tęsknią - aż sobie nie radzą, inni nigdy już nie wrócą. Zależy co na ciebie czeka tam, gdzie chciałabyś pojechać. Praca, rodzina, socjal?

Ja mieszkałam w Stanach Zjednoczonych, zanim urodziłam dzieci. Piękne miejsce, na Atlantykiem, codziennie biegałam po plaży, w letnie dni kąpałam się, ile chciałam. Ale... Wiedziałam jedno - ze nie chcę, by moje potencjalne dziecy wychowywały sie w Ameryce. Dlatego m.in. wróciliśmy...

i na miejscu wyszłam za mąż i urodziłam synka. Kraj w którym mieszkam na początku oferował prywatki typu sprzątanie ale spokojnie opłacaliśmy wynajmowane mieszkanie i żyliśmy , bez atrakcji ale jednak. Dziś po 4 latach mamy 2 letniego synka , mąż pracuje jako kelner a ja w hotelu i stać nas na bardzo dobre życie. Przez 3 lata opiekowałam się dzieckiem bo tyle trwa okres karencyjny czyli opiekuńczy przez który dostawałam miesięcznie pieniądze na wychowanie malucha a dodatkowo dwa dodatki pielęgnacyjne. Ja bardzo chwalę sobie swoją decyzję zwłaszcza że większość moich znajomych żyje w Pl bardzo skromnie .

Przepraszam za pomyłkę że przez 3 lata opiekowałam się synkiem bo to były dwa lata i przez ten skrócony czas jest możliwośc wzięcia większych pieniędzy w krótszym okresie czasu. Autorko , uważam że powinnaś spróbować wyjazdu jeżeli masz taką szansę. Nawet się nie zastanawiaj.

ale autorka pyta o wyjazd z dziecmi szkolnymi. to zupelnie inna sprawa. tez mnie interesuje

Zależy gdzie chce wyjechać. Jeżeli tu gdzie ja to chętnie odpowiem. dzieci szkolne jeżeli rodzice pracują to są ubezpieczone i normalnie chodzą do zapisanej klasy a czesto mają przydzielony kurs języka miejscowego i gwarancję że nie zostawią ich w tej samej klasie rzez rok czasu by zdążyły opanować język a także nie będą oceniane z większośći przedmiotów (tak jest u nas).

no tak, ale te dzieci szkolne mogą to ciężko znieść... PRzeprowadzkę do innego kraju, porzucenie przyjaciół w Polsce.

Zle a potem sie wszyscy przyzwyczaicie. Oby nie bylo tak jak w Newbridge w Irlandii :( Polacy tam mieli przesrane, nie wiem jak teraz ale za moich czasow to nawet gazety sie rozpisywaly o problemie znecania sie na pl dzieciach w tamtejszych szkolach przy przywoleniu policji i dyr szkoly.

ten chory kraj na nic nie pozwala tez chce wyjechac!

Mój syn bez problemu odnalazł się w nowej sytuacji. Do szkoły od samego początku chodzi chętnie, mimo iż ma jeszcze braki językowe, nie ma najmniejszego problemu w kontaktach z rówieśnikami. Świetnie się tam zaadoptował dzięki wspaniałym nauczycielką i bardzo przyjaźnie nastawionym dzieciakom, które od samego początku otoczyły go taką opieką i we wszystkim pomagały. Szkoła jest bardzo mała, katolicka. Wszyscy się znają i panuje na prawdę fajna atmosfera. Też się oczywiście naczytałam forów, jakie dzieci mają problemy w nowych miejscach i początkowo byłam lekko przerażona. Na szczęście nie potrzebnie. Po prostu nie doceniłam swojego dziecka :) Z tym, że to tylko 6 latek. To jeszcze taki bezproblemowy wiek u dziecka i może dlatego to wszystko tak bezboleśnie przeszliśmy.

byłem w usa byłem w uk i nie wiem gdzie chciałbym emigrowac z dziecmi. wszedzie te jebane ciapate albo czarne mendy ktore uwazaja ze wszystko im sie nalezy ze wzgledu na kolor. narazie meiszkam w polsce zarabiam 5500 na reke, zona nie pracuje dwoje dzieci w wieku przedszkolnym. co miesiac wychodze na zero. kolorowo nie jest.

i jakie macie ambicje. Mimo wszytko ciut wiekszy prestiz a zwlaszca lepsze towarzystwo ma rodzina ludzi wyksztalconych, pracujacych w zawodzie, nawet za mniejsze pieniadze, niz rodzina sprzataczki ( bez obrazy, bo tez potrzebne). Jesli mialabym wyjechac iprzekwalifikowac sie na nia wlasnie , a dzieci poslac do byle jakiej szkoly z kiepskim towarzystwem - nie zdecydowałabym sie. Mialam szczescie i maz za granica pracowal na roznie dobrym stanowisku, jak w Polsce, dzieci mialy dobra szkole i ciekawe towarzystwo - bardzo wiele nam to dało.

Wlasnie najbardziej obawiam sie o dzieci, jak zareaguja na taka zmiane. Ale chce tego dla ich dobra . Tutaj niewiele dobrego ich czeka. Male maisto male mozliwosci. Kiepska szkola, kiepska praca. Nie chce wyjezdzac do Uk bylam tam urodzily sie dzieci, wrocilismy jak starsze mialo 4 lata. Teraz mysle o normalnej emigracji do Kanady lub Australii. Jest ktos z was moze w jednym z tych krajow?

Bedzemy miec prace w zawodzie. Juz sie dowiadywalam.

tez bym wyjechala ale nie mam na to kasy, zycie z miesiaca na miesiac........:(

maz pracuej jako kelner a ja w hotelu i bardzo dobrze nam sie zyje ha ha ha haha padlam jak to przeczytalam,rzeczywiscie luksusy i wygody ha ha ha

nie moge:) z czego sie smiejesz? ...to normalna praca...a za granica cokolwiek robisz czy gdziekolwiek pracujesz to i tak wygodniej zyjesz...

a do autorki...dzieci szybko przystosowuja sie do nowych warunkow,szybko lapia jezyki obce nawiazuja znajomosci z innymi dziecmi...nie beda cierpiec...radze uciekaj z kraju poki masz na to ochote i sily zaczac cos nowego:)

Fajnie, ze jest ktos kto mnie rozumie. Starsze dziecko ma 7 lat i troche tego angielskiego lyknal wiec mam nadzieje, ze cos tam bedzie pamietal. Jesli chodzi o jezyk nie martwie sie az tak bardzo, gorzej z tesknota za przyjaciolmi itd. Obecnie w Polsce mamy oboje z mezem prace ale niestety chociaz finansowo jest ok jednak nie jest to praca naszych marzen, nawet nie zwiazana z zawodem. Maz za granica z latwoscia wroci do zawodu, ja jestem gotowa sie przekwalifikowac chociaz tez mysle, ze nie bedzie takiej koniecznosci. Zycie w Polsce mnie oslabia, doluje. Nie wytrzymam tu psychicznie. Tym bardziej z mysla, ze moje dzieci straca tyle szans tylko z racji tego, ze mieszkamy z zapyzialej pipidowie w chorym kraju na dodatek:o

bardzo duzo ludzi w Polsce ma ten problem,wielu wyjezdza zostawiajac dzieci z dziadkami,wielu zabiera dzieci w wieku szkolnym ze soba.Ja 11 lat temu wybralam 1 opcje,corka skonczyla srednia szkole w Polsce nawet nie dotrwala do konca 1 roku na studiach i wyladowala w Holandii poniewaz nie ma mozliwosci dobrego startu i rozwoju w kraju...polecam 2 opcje ,znam wielu polakow ,ktorzy przyjechal tu z dziecmi i wszyscy sa szczesliwi,zyja normalnie jak w Polsce...widze ich dzieci biegaja za pilka na podworku,chodza na rozne zajecia z rowiesnikami ,koleguja sie i jest ok...w kraju jest stagnacja ,bida i w ogóle nie ma porownania.

Ja nie biore pod uwage innej opcji jak wyjazd cala rodzina. Dzieci w wieku 7,6 i 3. Poza tym nie mialabym komu zostawic dzieci w Polsce pod opieka no ale nie o to chodzi, ja chce emigrowac wlasnie dla dzieci! Zeby one mialy lepsze zycie, mozliwosci, lepszy start! Bylabym skonczona egoistka wyjezdzajac sobie po "lepsze jutro" i zostawiajac dzieci w tej samej stagnacji, w ktorej trwamy teraz. Nigdy im tego nie zrobie! To dla dzieci chce zmienic cos w zyciu! Jeszcze odnosnie postu pana, ktory pisze o ciapatych w Uk. Masz racje i dlatego miedzy innymi wyspy odpadaja. Za duzo tu tego. No i duzo Polakow co niekorzystnie wplywa na angielski u dzieci, kumpluja sie miedzy soba i potem tworza sie takie male polskie getta. Myslimy powaznie nad Australia lub ewentualnie Kanada. Przepisy wizowe sa tu bardziej restrykcyjne - przynajmniej w Australii - i z tego wzgledu az takiego problemu z ciapatyminie ma - tak slyszalam, ale ile w tym prawdy? No i wieksza aglomeracja, wieksza przestrzen na mieszkanca co za tym idzie mniejsze mozliwosci sasiadowania z masa Polakow. W Australii np. dzieci w szkolach nie mowia ze soba po polsku jak to nagminnie spotyka sie w Anglii czy Irlandii. No i Australia to bliskosc Azji a jak wiadomo Azja to gospodarka przyszlosci.

Ja mieszkam w uk i tutaj urodziłam córkę którą uczę tylko języka polskiego, ponieważ ze względu na szkołę do jakiej będzie w przyszłości uczęszczała to będzie angielska - więc angielski będzie jej pierwszym językiem, bez względu na to w jakim j. mówi się w domu. Znam rodziny takie jak Twoja, dzieci poszły do szkoły kompletnie nie znając języka i bardzo szybko się nauczyły. Oczywiście pierwszy rok nie był łatwy, ale po jakimś czasie dzieciaki nie chcą wracać do pl. Mojej koleżanki córka teraz ma 13 lat i mama nie może ją namówić na czytanie książek po polsku, ona wszystko chce po angielsku. Znam kilkanaście takich rodzin i w każdej jednej jest ta sama historia, najpierw płacz że im ciężko, a po kilku miesiącach nie ma opcji aby wróciły do pl. Tutaj dzieciaki są bardziej tolerancyjne, tylko warto wybierać miejsca gdzie jest więcej anglików niż np muzułmanów. Taka moja rada:)