nie moge uwierzyc w to kim sie stalam

mam 24 lata. kiedys odwazna, potrafilam walczyc nie tylko w zyciu ale takze ze swoimi slabosciami, przelamywac sie. a dzis? czuje sie jak wrak. boje sie zycia, zamykam sie w sobie, dziczeje. a najgorsze jest to, ze nie potrafie juz walczyc, nie znajduje w sobie sily

2 latatemu zmarła moja mama. kilka miesiecy temu zostawił mnie chłopak, powiedział, ze zmieniłam sie nie do poznania i nie taka mnie pokochal. czuje, ze sie uwsteczniam. nie mam pieniedzy bo splacam kredyt 20 tys ktory wzielam dla mamy, pomagala mi splacac ale nie zdazyla do konca. pracuje w biurze, lubie ta prace ale atmosfera jest okropna- wyscig szczurow. ginę w tym wszystkim

mam podobnie :( wiem co czujesz..

znajdź faceta zmień pracę :)

nie mam siły już udawac, ze wszystko jest dobrze. i nie wiem tez jak znalezc pocieszenie

znalezc faceta? myslisz, ze nie chcialabym? ci ktorzy sie mna interesuja nie wzbudzaja moich uczuc. są jak dzieci. praca? chetnie, ale nigdzie nie zaplaca mi tyle co tu a ja nie moge zejsc ponizej pewnego pułapu bo sobie nie poradze

to wóz albo przewóz. podejmij decyzje bo nic nie robiąc nic nie zmienisz.

Levi to nie jest takie proste jak ci sie wydaje. Autorko, nic dziwnego, ze sie zmienilas po takich traumatycznych wydarzeniach, daj sobie czas, pozwól na smutek, postaraj sie odnalezc chociaz drobna radosc w codziennych czynnosciach, rozwijaj sie, rob to, na co masz ochote, odnajdz w sobie pasje. Rob cos, aby sie oderwac od szarej, smutnej rzeczywistosci.

czarna -> trzeba działać a nie siedzieć.

najgorsze jest to, że ja nie wiem czy potrafię być inna. chętnie bym coś zmieniła, zaczęła działać zamiast siedzieć jak to mówi Leviatan, ale ja nie wiem czy potrafię, nie wiem jak. pozwoliłam sobie na smutek, na płacz ale chcę już wyjść z tego cienia bo moje życie mnie przygnębia.

najgorsze jest to, że ja nie wiem czy potrafię być inna. chętnie bym coś zmieniła, zaczęła działać zamiast siedzieć jak to mówi Leviatan, ale ja nie wiem czy potrafię, nie wiem jak. pozwoliłam sobie na smutek, na płacz ale chcę już wyjść z tego cienia bo moje życie mnie przygnębia.

kredyt brałam ponieważ musieliśmy wyremontować dom. to nie są jakieś zachcianki, po prostu wszystko naraz zaczęło się psuć. moja mama nie mogła dostać kredytu ponieważ nie miała stałej pracy, dlatego wzięłam go ja. pomagała mi spłacać.

''jak to mówi Leviatan, ale ja nie wiem czy potrafię...'' :D:D:D:D

''jak to mówi Leviatan, ale ja nie wiem czy potrafię...'' :D:D:D:D

moja mama miała zawał, zmarła nagle. Po prostu położyła się spać i już nie wstała. teraz ten dom jest mój, nie mam rodzeństwa, ojca też nie.