mam wszystkiego dosyc pomozcie :(

pisze tutaj, bo nie mam sie do kogo zwrocic. pare miesiecy temu przyjechalam do londynu. jestem tu nowa. pracuje i mieszkam sama. w pracy poznalam wielu mezczyzn, oczywiscie wiekszosc z nich zawsze ze mna rozmawia, chcielisby sie spotkac, umowic. w tajemnicy przez ten czas spotykalam sie z jednym takim. mam 26 lat a on ma 19. bardzo mi sie podoba, jest wmoim typie, ogolnie wszystko fizycznie na miejscu tak jak bym chciala. spotykalam sie znim przez 2 miesiace, na poczatku jako kolezanka kolega, bo przeszkadzala mi roznica wiekowa, jemu wrecz przeciwnie. bardzo mu sie podobam i tak jaks wyszlo, ze zostalismy parą. on byl o mnie bardzo zazdrosny, w pracy jak widzial, ze jakis przystojny mezczyzna ze mna rozmawia, to zaraz sie czerwienil, a potem sie wypytywal, czy bardzo lubie tamtego kolege itd. Z jednym moim kolega z pracy spotykam sie czasami na piwo i to tez moze mu przeszkadzalo bo zawsze sie mnie moj M pytal, czy nic miedzy nami nie zajdzie, czy koniecznie musze z nim sie spotkac itd... z jednej strony troche mnie to bawilo i troche czulam przewage, bo jednak jestem starsza, a on taki mlodzik zazdrosny, a zazdrosci bez powodu nie ma, sam powiedzial ze bardzo mu na mnie zalezy i chce sie spotykac. Otoz pewnego razu, gdy bylam u niego, pomyslalam sobie, ze ja tez moge byc zazdrosna i zaczelam sie go wypytywac o nowa kolezanke z pracy czy z nia gadal, a z kim pisze smsy i na fcb czy nie pisze do dziewczyn. jego chyba ta sytuacja zirytowala i powiedzial, ze to koniec. myslalam, ze sie gniewa na mnie i ze mu przejdzie, ale jednak nie przeszlo : . caly tydzien plakalam. ostatnio napisalam mu, ze nie moge tak dluzej i nie moge tak zyc. chcialam sobie zrobic cos glupiego i przez ta sytuacje zrazilam go do siebie. mija juz tydzien a on w pracy jak mnie widzi to tylko powie CZESC, nawet nie spyta sie jak sie czuje, tylko mojego kolegi sie pyta o mnie. nie odpisuje na smsy i nie dzowni do mnie. jest mi zle. mysle, zeby zrobic to sobie ponownie, ale nie oznajmniac nikomu, tylko poprostu stad zniknac jest mi ciezko, bo jestem tu sama, mam straszna depresje, boli mnie to, ze po tym wszystkim on sie do mnie nie odzywa, nie potrafie tego zniesc, nie umiem sobie z tym pioradzic. nie wiem co mam robic. bardzo chcialabym, zeby bylo miedzy nim a mna tak jak kiedys nie wiem, czy mam mu dac czas i czekac az sam sie odezwie, nie wiem czy to normalne. czuje sie z tym samotnie. dlatego pisze

koles tak jakby cos ukrywal..... denerwowal sie kiedy ty z kim utrzymywalas kontakt, a kiedy sie go o to samo zapytalas skonczyl znajomosc ...dziwne! czy on naprawde jest wart zachodu? taka roznica wieku? kiedy sie zestarzejesz jeszcze troche, znajdzie sobie mlodsza , to ci gwarantuje, wtedy dopiero bedziesz cierpiec

ja naprawde nie wiem co ze soba zreobic, chyba ze soba skoncze i tak bedzie najlepiej. dlaczego on tak postapil, ze juz wcale nie chce ze mna gadac, w ogole, nawet nie odbiera tel ode mnie. a gdy mnie widzi w pracy to mam wrazenie ze mna gardzi. ja nie mam sily na to.

Nie powinnaś się za gówniarza brać, a teraz cierpisz za swój błąd.