Jak myślicie czy ludzie rzeczywiście się dobierają ?

ja tam nie wiem zgadzam sie z toba, piszesz troche nieortodoksyjnie o milosci, ale widac, ze nie masz narzuconych jakis wzorcow- sama doszlas do takich wnioskow i powiem ci, ze doszlam do podobnych dla mnie prawdziwe uczucie przychodzi po czasie, im wiecej uplywu czasu i zazlylosci, wzajemnego poznawania sie, doswiadczen tym wieksza baza dla milosci

albo przyzwyczajenie i strach przed samotnoscią

ja sie dobieram teraz dochodze do wniosku, ze pod wpywem chemii a dopiero potem patrze na charakter a jeszcze pozniej wyglad. Jak jest chemia to i wyglad zaczyna sie automatycznie podobac.

ja nie twierdzę, że miłość nie wymaga czasu i wzajemnego poznania siebie, ale nie można tutaj mówić tak schematycznie, jak by to wszystko przypominało podpisywanie kontraktu po uprzedniej analizie korzysci

oglądałam przed chwilą film szumowskiej sponsoring i naszły mnie myśli że nie istnieje coś takiego jak miłość - to tylko wymysł ludzi po to by dążyli za niedoścignionym.

i tez uwazam, ze dopasowanie jest konieczne ale to juz wynika m.in. z tego jak nasz mozg funkcjonuje i do czego sie wczesniej przyzwyczail marzycielska intelektualistka nigdy nie bedzie szczesliwa z twardo stapajacym po ziemi, przyziemnym prostym pragmatykiem bez wyobrazni skrajna ekstrawertyczka introwertyk moga sie w sobie zakochac, ale po czasie ich rozne potrzeby spedzania wspolnego czasu beda koscia niezgody kobieta, ktora byla przyzwyczajona do cieplego, dajacego duzo akceptacji ojca nie wtyrzyma dlugo z tyranem

ludzie chcą zatrzymać tę chwilę i ponazywali je ale to tylko ulotna chwila

owszem - ludzie sie dobieraja, ale jaki procent z tego jest podyktowane uczuciem szczerym i dobrym, mysle ze z 5% choc pewnie statystyki wygladaja tu duzo gorzej. wyznaje zasade, ze wole byc sama niz z kims na sile, ze strachu, samotonosci czy naciskow. ale do tego trzena miec i slny charakter i twarde siedzenie.

Dobierają się pod różnym względem.