Czy Wy też spotkaliście się z tego typu sytuacją?

Otóż mówi się, że jak idziesz do nowej szkoły to ważne jest przede wszystkim uczenie się na początku po to by wyrobić sobie dobrą opinie u nauczycieli. Dzięki temu taki uczeń będzie miał później łatwiej i nawet choć potem będzie się gorzej uczył to i tak będą go dobrze oceniać ze wzgledu na jego wcześniejszą systematyczność. Uważa sie również, ze taka osoba przez resztę lat nauki będzie lubiana przez nauczycieli. Nie wiem czy u wszystkich tak jest ale u mnie tak nie było. Ja na początku uczyłam sie dużo i miałam świetne wyniki. Potem jednak się opuściłam w nauce. I co??? W oczach nauczycielek byłąm śmierdzącym leniem. Mówili mi tego typu komentarze: "No Ania, na początku pokazałaś na co Cie stać a teraz co? Nie wstyd Ci ze sie nie uczysz". Miały wtedy o mnie jeszcze gorsze zdanie niz o tych którzy zdobywali zawsze złe oceny sądząc ze tamci po prostu nie są tacy zdolni a ja jestem zdolna ale leniwa. Nauczyciele mnie z tego powodu już nie lubili. Zaczynam więc uważać że ta kwestia dotycząca "wyrobienia sobie opinii" u nauczycieli dzięki początkowym przykłądaniu sie do nauki jest fałszywa. A Wy co o tym myślicie? Chciałabym poznać Wasze zdanie na ten temat.

teoria jest prawdziwa, po prostu nie można totalnie odpuścić

Tylko ze ja nie odpuściłam totalnie. Spadłam po prostu z piatki na tróję. Trója to przeciez nie jest zła ocena ale przeciętna.

tez tak miałam, ciagle tylko matce mowiły nauczycielki: Julia to bardzo zdolna dziewczynka ale leniwa. Mialam tego dosc,odpuscilam sobie calkiem i powtorzylam klase, potem juz ucichlo, skoro ktos nie zdaje z kilku przedmiotow to zdolny nie jest. Mature zdalam na dwie 6 z matmy. Kopara im opadla.