powiedzcie czy tak powinno być

jakiś czas temu rozwiodłem się żoną, sam chciałem rozwodu, jestem szczęśliwy że mam ten rozwód, ale czasami jakoś najdzie mnie sentyment, uronię łzę, tak jak przed chwilą chowając do pudła jej album ze zdjęciami czy zdjęcia i film z wesela

Oczywiście że to normalne. To jednak był kawał Twojego życia, wielkie plany, marzenia, pewnie wielka miłość. Nawet jeśli już nie kochasz, to niektóre wspomnienia pewnie budzą nostalgię.

Chyba to normalne, w końcu wiąże się z Nią wiele wspomnień, również dobrych ;).

no własnie budzą, pewnie potrzeba czasu żeby to mineło, czyli to normalny odruch, ludzki:)

Tak :)

jak tak mi się smutno zrobi, pomyślę też o niej jak ona się czuje, może trochę mi się jej zal zrobi, ale zaraz sobie przypomnę dlaczego chciałem się rozwieść, i wtedy prawie przechodzi, złożona jest ta nasz ludzka natura

Ale uronisz łezkę bo budzą się dobre wspomnienia i tęsknota? Czy łezka z powodu złych wspomnień i złości? Czy z powodu ogólnej nostalgii że nic nie jest wieczne, że związki się rozpadają i takie tam?

a może znajdz sobie kogoś kto rozweseli ci te smutne chwile.

a moim zdaniem musisz coś do niej nadal czuć ja po rozwodzie z mężem nie miałam takich momentów mimo że rozstaliśmy się w zgodzie

z błachych powodów przypomnij je Sobie i zmień tok myslenia człowiek powinien byc pewny swoich decyzji

jak najbardziej jestem pewny swych decyzji, a co do łzy którą uronię, to jest ona wynikiem dobrych rzeczy dobrych wspomnień. Najlepsze jest to żę do pewnego momentu miałem moją żonę za delikatną wrażliwą osobę, a okazała się zupełnie inna. Mimo całego zła i tak pozostaje w pamięci ten pierwszy obraz.

być może ktoś rozświetli te smutne chwilę, ale z drugiej strony jak jestem z nią czuje się szczęśliwy, a te chwile wracają tylko w samotności, gdy jest tak spokojny i leniwy dzień jak niedziela