Drugie dziecko teraz czy za parę lat?

Sama nie mogę się zdecydować. Mam 32 lata, mąż 36. Co miesiąc na przemian chcę dziecka, nie chcę dziecka, boję się rezygnacji z siebie i swoich planów Mamy już dziecko, raczej finansowo nie narzekamy, chociaż nie jesteśmy bogaci, nie mamy domu, nie mamy bogatych rodziców, etc. Żyjemy zupełnie normalnie. Ja mam aspiracje zawodowe, a wiem, że dziecko by mi przeszkadzało. Tzn, mniej czasu, większe obowiązki, wykończenie nocnym wstawaniem, choroby. Na męża nie mogę tu specjalnie liczyć, bo sam bardzo dużo pracuje i nie ma fizycznie możliwości większej pomocy. Za dzieckiem przemawia: - wiek - mój :) - decyzja, że chcemy aby nasze dziecko miało rodzeństwo - chciałabym mieć drugie dziecko, ale sama nie mam pojęcia kiedy - mój mąż bardzo pragnie 2. dziecka - różnica wieku między naszym 1 dzieckiem a ewentualnym 2. nie będzie zbyt duża - ok 4 lata Przeciwko: - to chory kraj, bez wsparcia rodziny, wysokie podatki, wysoki koszt życia, spadające zarobki, niepewność jutra - chciałabym zrobić aplikację i skończyć doktorat - nie wiem czy będę miała siłę żeby wszystko ogarnąć - szczerze w to wątpię - mogę mieć dziecko za 2-8 lat jeszcze - boję się ciąży i porodu

mam tyle samo lat co ty i takie same rozterki corka ma 3,5 ale u mnei wiecej przemawia to ze wole aby corka miala wszystko niz potem bede musiala wybierac czy kupic starszej nowa sukienke czy mlodszej ktore potrzeby wybrac i ejszce mam takie dziwne uczucie ze ta moja ukochana upragniona corka zeszlaby na drugi plan-bo starsza, bo mlodszemu trzeba wiecej uwagi poswiecic i chyba poki co sie nie zdecyduje na drugie niestety ale takie czasy wole zeby miala co trzeba niz płakala ze mama nie ma pieniazkow na nowa lalke

jak możesz liczyc na meza - dziecko jak nie możesz to nie rób sobie z dzieci z idiotą

GHGHGHGH - ja chyba mogłabym pozwolić sobie na kupienie lalki i sukienki każdemu dziecku. Myślę bardziej o rodzeństwie nie w kategoriach pieniędzy, bo i tak mojej córki tłumaczę, że tego czy tamtego nie mogę jej kupić dla zasady, bo nie może mieć wszystkiego. Zawsze kiedy idziemy do sklepu z zabawkami - może wybrać tylko 1 rzecz. Myślę raczej o tym, że kiedy mnie zbraknie to będzie miała brata lub siostrę. Że nie będzie musiała chociażby w wieku dojrzewania szukać na siłę przyjaciół, bo w domu będzie mieć rodzeństwo, z którym może się kłócić, wymieniać opinie, dzielić doświadczeniem, docierać, uczyć dyskusji, etc. Sama mam brata i wiek jak niezwykłe są takie relacje jeśli tylko rodzice mądrze wychowują dzieci i stwarzają odpowiedni grunt dla rozwoju miłości między dziećmi.

no twoje argumenty sa mocne i jesli was stac to czemu nie lepiej zrob liste argumentow przeciw u mnie chodzi o finanse glownie teraz jest ok powiedzmy ze gdybysmy mieli ok tysiac weicej niz teraz to bym sie nie zastanawiala ale teraz maz ma inna praece niz wczescniaj i nie moglby sie zajmowac dizeckiem do poludnia jak ja wroce do rpacy-tak jak to było przy corce-ona dopoludnia ja popoludniu-teraz ptrzebna by była niania -albo złóbek-choc nei iwem czy bym potrafila takie malenswto dac do żłóbka - a to wiadomo kosztuje a mnie na to nie stac