jestem terroryzowana emocjonalnie

mam nadzieję że ktoś mi tu pomoże... i coś doradzi;( mam prawie 26 lat jestem dwa lata po skończeniu studiów i nigdy nie pracowałam, moja mama ma bardzo silny wpływ na mnie ma toksyczny charakter i nie pozwalała mi podjąć żadnej pracy ponieważ wymyśliła że powinnam zdawać na inne studia po skończeniu poprzednich;/ i zabroniła pracować... na te studia oczywiście się nie dostałam... teraz jestem w takiej sytuacji że nie mam pracy od dwóch lat i doświadczenia i ostatnio zaczęła naśmiewać się z mojego chłopaka.... dodam że mam siostrę która ma grubo ponad 30 lat i NIGDY nie pracowała z własnej woli!! i moja mama ją adoruje a mnie ma za nikogo, dlatego że lubi jej chłopaka ponieważ ma mieszkanie... dla mnie to patologia chce urwać kontakt i uciec do chłopaka do innego miasta :(

powinnas jak najszybciej sie od niej uwolnic, jeszcze masz czas zeby ulozycz sobie zycie, po 30 bedzie ciezko

dzięki! też tak myśle! wydaje mi się że porównuje mnie do siostry której zachowanie pozostawiam bez komentarza...i zaczyna mnie krytykować że nie znalazłam sobie chłopaka z mieszkaniem!

jesli mozesz to wyjedz jak najdalej od niej... bedziesz miala swiety spokoj...ja tez jak nadarzyla sie okazja to wyjechalam bardzo daleko (za granice) i do dzisiaj nie zaluje... jedyna roznica to to ze moja matka jest nadopiekuncza i traktuje mnie jakbym miala 5 lat....

wyjadę mam jej dość po prostu! :(

autorko, nie wiem nad czym jeszcze się zastanawiasz. Jesli masz chłopaka w innym miescie to się spakuj, kup sobie bilet i WYJEDZ. Tak po prostu z dnia na dzień. Raz ze odpoczniesz emocjonalnie od matki, dwa ze otworzą Ci się oczy na dorosly świat, czas najwyzszy jestes blizej przed 30 niż po 20 roku zycia, mysle ze czas się ogarnąć.