Przestała cieszyć mnie ciąża, zobojętniałam, boję się.

Może ujawnia ci się jakaś choroba psychiczna, zdarza się w ciąży.

Nigdy tak nie mialam a stracilam dwie ciaze. Pierwsza donoszona, pozniej dopiero czwarta. Nigdy nie analizowalam tak dogłębnie tematu. Czy pokocham, jak to się stanie itp itd. Wszystko płynęło swoim nurtem i tyle. Szkoda życia na głupie mysli

Jestem po poronieniu wysokiej ciazy,obecnie w 36 tc wyczekanej i wystaranej ciazy. Na poczatku euforia a teraz? Masakra. Budze sie o 4 nad ranem i zastanawiam sie jakby to bylo gdyby todziecko zmarlo, nie ciesze sie i nawet nic nie mam dla niego. Nic! Dopiero poszlam na zwolnienie,ale z chrcia juz bym wrocila do pracy... mam juz dzieci i nigdy czegos takiego nie przezywalam...

Kobiety, nie demonizujcie uczuc w ciazy, pzreciez nawet jeszcze dziecka nie znacie, wiec bez przesady . Mialam obojetny stosunek do brzucha ( no , moze pod koniec mniej , jak kopało). Potem sie pzryzwyczajalam przez miesiac, zanim pokochalam i jestem szczesliwa. Wiele kobiet tak ma

Płód w brzuchu to jeszcze nie dziecko. Jak urodzisz to pokochasz, no chyba że nie.